ریاست جمهوری اسلامی ایران آقای دکتر روحانی
ناخشنودیم که نخستین نامه ی تشکلهای صنفی فرهنگیان به شما – در آستانه سال جدید تحصیلی – درخصوص قصه ی پر غصه اسارت یکی از بهترین اساتید دلسوز آموزش و پرورش است که به تحریک ناآگاهان بی بهره از اخلاق و به جرم های واهی ، که هیچ گونه انطباقی با مواضع صنفی ایشان ندارد ؛ نوشته می شود .
هنوز زمزمه های حدیث تلخ زندان افکندن اسماعیل عبدی و محسن عمرانی و تبعید باغانی و ممنوع التدریس واخراج و ساختن و پرداختن پرونده برای تعداد دیگری از معلمان کشور به پایان نرسیده ، که سه شنبه (۲۱ شهریور ۹۶) گرانمرد دیگری از چلچراغ آموزش و پرورش جناب آقای محمود بهشتی لنگرودی ، بازداشت و اسیر بندزندان شد .
باری !
پس از نامه نگاریها و مذاکرات بسیار، این بار حرف جدی ما باشما این است که برعهدخویش بمانید و قولهای خود را جدٌی بگیرید و مدرسان مدارس میهن را از مغالطه های کلان برهانید و آستین همت بر تصحیح اشتباهات و تعدیل انحرافات بالا بزنید .
جناب آقای روحانی !
روزگار نامه های نهانی به پایان رسیده است . آسمان آموزش و پرورش دولت شما ابریست. معلمان این کشور به کفایت وفا کرده اند و ملامت کشیده اند واز شما وفا ندیده اند. گویا مروت و مدارا با معلمان کشور از کردار و پندار شما غایب است. همه چیز برای شما مهم است ومهمترین رکن جامعه، آموزش و پرورش، گویا اهمیتی ندارد! اقتصاد و سیاست و فیلسوف و فقیه و عالم و مدیر، سوریه و لبنان و فلسطین و امریکا و اروپا و اینجا و آن جا همه برایتان مهم اند و اما معلمان نیستند!
جناب دکتر روحانی!
جمعیت زیادی از معلمان، دانش آموزان، دانش آموختگان و اولیاء آنان،همه و همه به شما رأی دادند تا زبانی توانا بیابید، حق بگوئید و ناحق را برانید. به وقت نیاز به بهانه های گوناگون فرهنگیان این مرزوبوم را جمع می کنید. سخن میرانید و به تحبیب آنان می پردازید و به وقت شنیدن صدای معلمان نقد ناصحانه ودلسوزانه ی آنان را حمل به نافرمانی می دانید و فرمان ناروا میدهید. احساس می کنیم انتقاد در لغتنامه دولت شما شرح و بسط دیگری دارد و گویا قایق خرد خیالات فرهنگیان خام است و اوهام !
آقای دکترروحانی !
متأسفانه کارنامه شما در پاسخگوبودن خود و اطرافیانتان برای شنیدن نقد فرهنگیان این کشور به هیچ روی درخشان نبوده است و میدان همچنان بر زیرکان قد علم کرده و سر قدم کرده و جوهر در قلم کرده ، باز است و به لطف دولتسرای شما می نویسند آنچه که نباید و حکم می کنند آن چه را که نشاید! یقین بدانید که هر کوتاهی و بی مهری که بر جامعه فرهنگیان و دانش آموزان روا داشته شود،برپایه عهدی که با مردم بسته آید و سوگندی که در پیشگاه نمایندگان ملت یاد کرده اید،بازخواست خواهید شد.
ما بازداشت همکاران فرهنگی و پرونده سازی های خارج از عرف قانونی برای آنان را، به پای شما نوشته و خواهیم نوشت و به احترام و شأن کسوت معلمی از شما می خواهیم به قوه قضائیه تا روز ۱۳ مهرماه که تجمع اعتراضی بزرگ فرهنگیان کشور در موضوع بودجه ناعادلانه، شکل می گیرد ؛ دستور و رایزنی بفرمائید تا نسبت به آزادی بی قید و شرط کنشگران صنفی فرهنگی عزیز ما اقدامات لازم بعمل آید ، در غیر این صورت فرصت لازم برای اعلام تجمع بعدی و خواسته های عادلانه و رفع حصر معلمان زندانی محفوظ و غنیمت شمرده خواهد شد.
بامید آزادی معلمان زندانی آقایان اسماعیل عبدی،محمود بهشتی لنگرودی،محسن عمرانی و رفع تبعید علی اکبرباغانی و بازگشت به کار رسول بداقی و درنهایت بازگشت آرامش و امید به جامعه بزرگ معلمان.
((شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ))