به گزارش رادیو فرهنگ به نقل از على سعیدى روزنامه نگار و فعال دراویش گنابادى ، خبرها حاکى از این میباشد که محمدعلی شمشیرزن در شرایط حادى از نظر جسمانى بسر میبرد ، این درویش زندانى عقیدتى گنابادی که اکنون بیش از یکسال در زندان مرکزی بندرعباس دوران حبس خود را سپرى میکند دچار بیماری قلبی است و نیاز به مراقبت‌های پزشکی در بیمارستان دارد اما مقامات زندان ماه‌هاست که با معالجه‌ی او به بیرون از زندان به دلایل نامشخص مخالفت می‌کنند.
لازم به ذکر است هنگامیکه شخصى زندانی میباشد وى با مأمورین زندان به بیمارستان و یا بهدارى منتقل میشود و بلحاظ امنیتى تحت کنترل میباشد و در برخى موارد همراه با دستبند و پا بند براى معالجه اعزام میشوند با این همه تا کنون مشخص نگردیده به چه دلیل نهادهاى امنیتى با وجود نیاز شدید به بستری شدن این درویش گنابادى در بیمارستان خارج از زندان مخالفت می‌کنند ، خاطر نشان کنیم که بهداری زندان بندرعباس به هیچ عنوان وسایل درمانی لازم رادر اختیار ندارد.
محمدعلی شمشیرزن، از دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی برای اولین بار در شهریورماه ۱۳۹۰ به همراه تعداد دیگری از دراویش در شهر کوار استان فارس بازداشت شد. در آن زمان نیروهای تندرو ((بسیج طلاب )) به تعدادی از این دراویش حمله کرده بودند. در این حمله که حتی با تیراندازی همراه بوده، بسیاری بازداشت و حتی زخمی و یک درویش گنابادی به قتل رسید. محمدعلی شمشیرزن پس از بازداشت مدتی در بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ تحت بازجویی قرار گرفت و پس از آن به زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شد و در آذرماه ۹۱ با قرار وثیقه تا زمان رأی دادگاه آزاد شد.
آقای شمشیرزن به همراه پنج درویش بازداشت‌شده‌ی دیگر در فروردین ۹۴ در دادگاه انقلاب شیراز به اتهام محاربه از طریق عضویت در فرقه‌ی انحرافی !!!!به تبعید به شهرهای مختلف محکوم شدند.
در این پرونده محمدعلی شمشیرزن، کاظم دهقان و حمید آرایش برای مادام‌العمر به ترتیب به شهرهای بندرعباس، زاهدان و اهواز تعبید شدند. همچنین محمدعلی صادقی، ابراهیم بهرامی و محمدعلی دهقان به مدت هفت سال هر کدام و به ترتیب به شهرهای دزفول، زابل، مراغه و سردشت تبعید شدند. این حکم در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور هم تأیید شد.
محمدعلی شمشیرزن در بهار ۹۶ به بندرعباس تبعید شد اما صبح روز ۱۸ دی‌ماه وقتی برای اعلام روزانه به کلانتری مراجعه کرده بود بازداشت و روانه‌ی زندان مرکزی بندرعباس شد و تاکنون در آنجا به‌سر میبرد.
علی سعیدى فعال دراویش با اظهار این که هنوز دلیل بازداشت مجدد او در محل تبعیدگاهش مشخص نشده است به رادیو فرهنگ گفت: «این چیزی است که برای ما هم روشن نیست. اما آقای شمشیرزن بیمار است و زندان مرکزی بندرعباس فاقد امکانات درمانی تخصصی است. او دو بار از زمان بازداشت به بیمارستان منتقل شده اما سریع و علیرغم تجویز پزشکان برای بستری شدن به زندان بازگردانده شده است.»
تاکنون محمدعلی شمشیر زن یک بار در تاریخ دهم بهمن‌ماه و یک بار در تاریخ ۱۲ اسفند به بیمارستان منتقل شده و هر دو بار به گفته‌ی این فعال حقوق دراویش ،بلافاصله به زندان برگردانده شده و از آن موقع تاکنون با انتقال او مخالفت به عمل آمده است.
در سال‌های اخیر تعداد زیادی از دراویش گنابادی بازداشت و به حکم‌های طولانی‌مدت محکوم شده‌اند؛ مصطفی دانشجو، امیر اسلامی، حمیدرضا مرادی، رضا انتصاری، افشین کرم‌پور، فرشید یداللهی و امید بهروزی از وکلای دراویش گنابادی و مدیران سایت مجذوبان نور متعلق به دراویش گنابادی هستند که شهریورماه ۱۳۹۰ در پی فشارهای آن دوران بازداشت شدند و هر کدام به حکم‌های طولانی‌مدت محکوم شدند.
همچنین در طی این سال‌ها بسیاری از دانشجویان درویش محروم از تحصیل شده‌اند. مصطفی دانشجو، وکیل و از زندانیان سابق که درویش گنابادی است، روز ۳۰ اردبیهشت‌ماه ۹۶ از ادامه تحصیل در رشته‌ی حقوق جزا و جرم‌شناسی از دانشگاه آزاد تهران محروم شد. آقای دانشجو در گفتگو با رسانه ها در ایران گفته بود اخراج او طی «تماس تلفنی و بدون ذکر دلیل» از سوی حراست کل دانشگاه آزاد و یک روز پس از انتخابات انجام شده است.
در خردادماه ۹۶، سه‌هزار دانشجوی دانشگاه‌های ایران در بیانیه‌ای به محرومیت دراویش گنابادی از تحصیل اعتراض کردند. در قسمتی از بیانیه‌ی ۳۰۰۰ دانشجو در دفاع از حق تحصیل، آمده است: «بعضاً گروه‌های مختلفی از ایرانیان شاهد نقض این حق اجتماعی خود بوده‌اند. گروه‌هایی که در مرکز انواع اقدامات تبعیض‌آمیز تحت فشار قرار می‌گیرند و گاه بهای عقیده‌ی خود را با جانشان پرداخت می‌کنند؛ و برای فعالین حقوق آنان نیز توسط دستگاه‌های امنیتی و سیستم قضایی، موانع متعددی ایجاد میشود. از جمله‌ی این گروه‌ها دراویش گنابادی هستند که سیطره‌ی نگاه امنیتی بر ایشان در ماه‌های گذشته سبب محرومیت از تحصیل و ممانعت از تدریس تنی چند از دانشجویان و اساتید درویش در دانشگاه‌های کشور شده است.»