با درودهاى سرودگونه به دوستان گرامى : این هفته بخش سوم منظومه ” زراتشت نامه ” را پیشکش دارم به دوستان گرامى ، در ادامه برنامه شاهنامه وگرانمایگان سخنور از سه هفته گذشته ، منظومه شیوا و دلنشین ” زراتشت نامه ” سروده ى زرتشت بهرام پژدو ، شاعر سده هفتم هجرى را براى دوستان
ارمغان دارم ، در این بخش در هنگامیکه زرتشت در پرسش و پاسخ از یزدان میباشد متوجه میگردد که بهترین انسانهاى روى زمین کسانى هستند که جز راه راستى و پاکى ونیکی نروند و بر حذر باشند از دروغگویى و بدکردارى و همچنین مهربان باشند با آنچه که در طبیعت وجود دارد از جمله حیوانات که همگى براى انسانها سودمند هستند ، در بخش نخست آشنا شدیم به چگونگى نظم این کتاب با ارزش که بهرام پژدو از زبان خود برایمان میگوید ، این منظومه از دوران زندگى زرتشت پیام آور مهر و راستى سخن دارد که در زمان گشتاسب شاه اتفاق افتاده و در این بخش با پدر و مادر زرتشت ( دغدوى و پورشسب ) آشنا میشویم و از اندیشه هاى پاک زرتشت بویژه در مورد حفظ محیط زیست و نکوهش کردن قربانى و …آگاه میشویم ، کتاب زراتشت نامه را نخستین بار پرفسور فردریک روزنبرگ خاور شناس آلمانى به زبان فرنسه ترجمه کرد و در سال ١٩٠۴ در شهر پطرزبورگ روسیه به چاپ رساند ، در سال ١٣٣٨ خورشیدى با تصحیح و حواشى استاد محمد دبیر سیاقى همراه با مقدمه پرفسور روزنبرگ که توسط دکتر منوچهر امیر مکرى ترجمه شده بود توسط کتابخانه طهورى بچاپ رسید و در خارج از کشور به کوشش سعید اوحدى همراه با پیشگفتارى نوین باز چاپ گردید ، این منظومه داراى ١۵٧۵ بیت است و دو روزه به پایان برده شده ، تاریخ نظم در روز آذر ( روز نهم ) از ماه آبان ۶۴٧ یزدگردى برابر با ۶٧٧ هجرى و ١٢٧٨ میلادى میباشد ، این نامه یازدهمین نامه اى است که در سلسله گفتارهاى ” شاهنامه و گرانمایگان سخنور ” براى دوستان شنونده فراهم آورده ام ، این نامه ها عبارت بودند از : گرشاسب نامه ، بانو گشسب نامه ، فرامرز نامه ، جهانگیرنامه ، برزو نامه ، شهریار نامه ، بهمن نامه و سام نامه ، منظومه هماى و همایون و گرد آفرید نامه و اینک در یازدهمین نامه از این سلسله گفتار ، بخش سوم زراتشت نامه را با هم میشنویم