کیوان رحیمیان، شهروند بهایی و مدرس دانشگاه محبوس در زندان اوین، در پایان نخستین سال حبس در یادداشتی به دشواری‌هایی که طی این مدت از سر گذرانده، پرداخته است.
آقای رحیمیان در این یادداشت با اشاره به تحمل ٤۵ روز انفرادی و ۵٠ روز بی‌خبری از خانواده، وضعیت سخت فرزندانش و درگذشت مادر خود را به عنوان بخشی از سخت‌ترین لحظات این مدت، توصیف کرده است.
وی در ادامه نوشته است که با افزایش تعداد زندانیان، ملاقات حضوری از پنج هفته یکبار به دو ماه یکبار کاهش پیدا کرده و دسترسی به سرویس بهداشتی، نیز بیش از پیش سخت شده است.
کیوان رحیمیان با تاکید بر اینکه نقض آزادی‌های فردی و جمعی و تبعیض، همچنان در ایران وجود دارد، امکان بازبینی سیاست‌های حکومت نسبت به اقلیت‌های دینی و قومی را منفی ارزیابی کرده است.
این شهروند شهروند بهایی دوره محکومیت پنج ساله حبس خود را از تیر ماه ١٤٠٢، در زندان اوین سپری می‌کند.
آقای رحیمیان پیش از این، نیز یک دوره پنج ساله دیگر را نیز پشت سر نهاده و از سال ١٣٨٣ نیز بار دیگر متحمل حبس شده است.
@raadiofarhang