درود و مهر بسیار ، در ادامه سلسله گفتارهاى ” فردوسى و گرانمايگان سخنور” در اين برنامه از منظومه دلنشین و پند آموز فرامرز نامه بهره جستم و تلاش خواهم نمود این منظومه رابه آگاهى شنوندگان گرامى برسانم : منظومه “فرامرز نامه” که پس از داستان گرشاسب نامه، شهريار نامه و برزو نامه از رادیو برهنگ پيگير ميشوم به اهتمام استاد مجید سرمدى تالیف شده و سراینده آن ناشناس میباشد ، این دفتر شامل ٢٨۶ صفحه و در ١۵٨٠ بیت گردآورى شده ، در اين بخش بیشتر آشنا میشویم به پیشگفتار این منظومه و شخصیت هایى که در پیوند با شاهنامه فردوسى میباشند ، داستان بسیار دلنشینى میباشد و براى فرامرز هفت خوانى شبیه هفت خوان رستم و اسفندیار ساخته شده ، فرامرز یعنى فر ( پیش ) و آمرز ( بخشنده دشمن ) میباشد ، پیشاپیش دشمنت را ببخش معنى میدهد ، ابتدا نام فرآمرز بوده که با البرز قافیه میشده و امروز ما فرامرز میگویم ، چند بیت بسیار ارزنده و حقوق بشرى در میدان جنگ و با اسیران را از زبان رستم و در پند به فرزندش که اینگونه آورده شده به همدیگر میخوانیم :
ببخش و مکش آن شه نامور / که بیخ بریده نروید دگر
زدخت کسان دیده بربندو دل / که نیکو نباشدجوان دل گسل
ترا پارسایى و نیکى بهست / به هرانجمن نیک نامى مهست
بارى در ادامه سلسله گفتار هايمان در پيوند با فردوسى اين متظومه را در دست داريم و علاقه مندان براى شنيدن ادامه منظومه برزو نامه ميتوانند به سايت راديو فرهنگ به آدرسwww.radiofarhang.nu مراجعه بفرمايند ، تا شتودى ديگر دوستان را بدرود ميگويم ، پيروز و شاد باشيد