مى خواه و گل افشان کن، از دهر چه می‌جویی؟
این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می‌گویی؟
مَسْنَد به گلستان بر، تا شاهد و ساقی را
لب گیری و رخ بوسی، می نوشی و گل بویی
با درود به ياران گرامى شنونده راديو فرهنگ گوتنبرگ :
در برنامه امروز و در پيوند سلسله گفتارها ى حافظ خوش لهجه خوش آواز يارى جستم از پژوهش ژرف استاد زنده ياد ناتل خانلرى و ديوان حافظ كه وى گردآورى و منتشر نموده و همچنين كتاب ارجمند” فرهنگ واژه نماى حافظ” از زنده ياد دكتر مهيندخت صدقيان كه با همكارى دكتر ابوطالب مير عابدينى بچاپ رسيده و مبناى اين واژه نما براساس نسخه دكتر خانلرى ميباشد .دكتر مَهین‌دُخت صدیقیان (زادهٔ ۱۳۱۴ در مشهد – درگذشتهٔ ۱۳۷۸) پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی و از نخستین فارغ‌التحصیلان رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه مشهد بود و دورهٔ فوق‌لیسانس و دکتری را در همین رشته در دانشگاه تهران گذراند. كتاب ارجمند ” فرهنگ واژه نماى حافظ” در ١٤٠٨ صفحه گردآورى شده . دکترپرویز ناتِل خانلری ادیب، سیاست‌مدار، زبان‌شناس، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است.که در اسفند سال۱۲۹۲ش در مازندران متولد و در – ۱ شهریور ۱۳۶۹ش در تهران در گذشت .كتاب ديوان خافظ به اهتمام وى در دوجلد و ١٢٥٥ صفحه و ٤٨٦ غزل ميباشد.
خرقهٔ زهدِ مرا، آبِ خرابات ببرد
خانهٔ عقلِ مرا، آتشِ میخانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و مِی نوش دمی
که نَخُفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
توجه دوستان را به شنيدن اين بخش از دمى با حافظ جلب مينمايم و شما گراميان را به مهر و شادى ميسپارم و تا شنودى ديگر بدرود