«حبیب می‌گفت بازجویان اطلاعات سپاه پاهای من را می‌بستند و به بالا می‌کشیدند. درحالی‌که سرم روبه پایین بود، در حالت آویزان سرم را بارها داخل آب می‌کردند. بعضی وقت‌ها درحالی که دست و پاهایم را بسته بودند، حوله‌ای را روی صورتم می‌گذاشتند و آب روی صورتم می‌ریختند که باعث احساس خفگی می‌شد و این کارها را بارها و بارها تکرار می‌کردند. این شکنجه‌ها به غیر از شکنجه‌هایی بود که با کابل و لوله سبز انجام می‌شد. آن‌قدر با کابل و لوله سبز من را می‌زدند که باعث می‌شد بدنم زخم و خونی و پوست بدنم کنده شود.»
حبیب دریس ۴۰ ساله و اهل کوت سیدصالح اهواز است. او به همراه ۵ زندانی دیگر به اتهام محاربه و افساد فی الارض به اعدام محکوم شده اند.
یک فعال حقوق بشر نوشته است: اغلب این شکنجه‌ها برای سایر متهمان این پرونده، معین خنفری، سالم موسوی، محمدرضا مقدم، عدنان موسوی، علی مجدم نیز اعمال شده و همگی این افراد تحت شکنجه‌های جسمی و روانی بسیار و مداوم برای اخذ اعتراف اجباری علیه خود و دیگران بوده‌اند.
همزمان با بازداشت علی مُجَدَم و حبیب دریس، همسر و فرزند آنها نیز توسط ماموران اطلاعات سپاه برای تحت فشار قرار دادن بیشتر برای اعترافات مدنظر این نهاد امنیتی بازداشت شدند.
این شهروندان از داشتن وکیل تعیینی در تمام مراحل دادرسی، بازداشت، بازپرسی، دادگاه و دیوان محروم بودند.