با درودهايى به بلنداى آسمان و گرماى خورشيد و شادباش فرخنده نوروز به دوستان مهربان:
اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است
صراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتد
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است
در آستین مرقع پیاله پنهان کن
که همچو چشم صراحی زمانه خون‌ریز است
در برنامه امروز و در پيوند اين سلسله گفتارها يارى جستم از پژوهش ژرف استاد زنده ياد ابوالقاسم انجوى شيرازى و پيشگفتار ارزنده و خردمندانه اى كه از تاريخ دوران حافظ براى علاقه مندان به يادگار گذاشته اند ،در بخش دوم اين ديوان حافظ از استاد زنده ياد هستيم .استاد گرانمايه در سال ١٣٠٠ و در شهر شيراز زاده شده و پس از ٧٢ سال زندگى پربار ٢٥ شهريور سال ١٣٧٢ در شهر تهران درگذشت ، ياد و نامش گرامى باد ، اين پژوهش با پيش گفتار زنده ياد على دشتى ميباشد كه اين نسخه را ديوانى قابل اعتماد ناميده اند ، وى در ٨٤ سالگى و در سال ١٣٦٠ ديده از جهان فروبست ، اين نسخه در سه بخش جداگانه ( فهرست غزليات ، كشف الابيات و كشف الغات ) گردآورى شده ، اين ديوان شامل ٧٨٥ صفحه و شامل ٥١٩ غزل و سال ١٣٤٦ منتشر شده ، در اين سلسله گفتارها بهره جسته ام از بزرگانى همانند : محمد جعفرمحجوب ، على دشتى، خانلرى ،علامه قروينى، قاسم غنى، مسعود فرزاد، حسينعلى هروى، شرح سودى، سعيد نياز كرمانى ، پژمان بختيارى، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، عبدالرحيم خلخالى، جلالى نائبنى ، نذير احمد، محمد قدسى ، ايرج افشار، اديب برومند، خطيب رهبر ، صادق سجادى، محمودى بختيارى ، رشيد عيوضى ، اكبر بهراميان ، يحيى قريب، على اكبر رزاز ، محمدعلى ندوشن ،محمود هومن، اسماعيل خويى ، جواداقبال، اسماعيل خدابنده و بسيار ديگر از فرهيخته گان شعر و ادب پارسى ، اكنون با بهره جويى از دانش بزرگانى كه نام بردم برنامه را ادامه ميدهم از ديوان حافظ به اهتمام استاد زنده ياد انجوى شيرازى و در آشنايى با اين مجموعه گرانقدر شرح چند غزل را براى دوستان ارمغان دارم “می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب/چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند ” دوستان را به مهر و شادى ميسپارم و تا شنودى ديگر بدرود