استاد زنده ياد دكتر محمدجعفر محجوب زاده ١ شهريور (۱۳۰۳ در تهران و درگذشت ٢٧ بهمن سال ۱۳۷۴ در لس آنجلس ، كاليفرنيا ، وى نويسنده ، محقق، مترجم ، مصحح، فرهنگ نویس، فرهنگ‌پژوه ايرانى و استاد دانشگاه در داخل و خارج ایران و صاحب‌نظر درفرهنگ و ادب عامه بود ، محجوب در سال ۱۳۴۲ موفق به دریافت درجهٔ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عنوان رسالهٔ دکترای او «سبك خراسانى در شعر فارسی» بود.
در برنامه امروز شرح غزلى بسيار زيبا را از زبان و سخن استاد زنده ياد با آن بيان شيوا و دلنشنينى كه داشتند ميشنويم ، بويژه در مورد طره ، نافه و نافه گشايى ، مُشك و همچنين توضيح در مورد زلف بتان ، طره پيشانى و گيسو خواهيم شنيد ، اما آنچه كه در اين تفسير مهم ميباشد رد كردن كامل و بى چون چراى مصرع اول اين غزل ميباشد كه به يزيد ابن معاويه نسبت داده شده ، استاد شيرين سخن ما با يارى از همه پژوهش ها و اشاره به دوران عثمانى و صفويه و يادى از علامه قزوينى كه در اينمورد صاحب نظر بودن اين نسبت دادن مصرع را به يزيد مردود و قابل نكوهش ميداند ، بارى سخن را ميسپاريم به محجوب و بهره خواهيم جست از خواندن و تفسير شايسته غزل ، توجه شما شنوندگان گرامى را به شنيدن اين برنامه جلب مينماييم