آقایان وزیر آیا چشمتان به جنازه کارگران ساختمانی کشته شده در کارگاه ساختمانی اصفهان خورده است؟ فقط با نگاهی به سایت‌ها اینترنتی می‌توانید این جنازه‌ها را ببینید. شاید کمی احساس مسولیت کنید.
کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور در واکنش به حادثه کشته شدن هشت کارگر ساختمانی که روز سه‌شنبه (۲۸ بهمن) بر اثر سقوط آسانسور یک مجتمع مسکونی در حال سخت در اصفهان کشته شدند، با انتشار نامه شدیدالحنی خطاب به وزاری کشور و راه و شهرسازی، بالارفتن آمار کشته شدگان در بین کارگران ساختمانی را ناشی از بی‌توجهی مسولین به وضعیت کارگران ساختمانی دانسته است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در بخش‌هایی از این نامه آمده است «آقایان وزیر آیا چشمتان به جنازه کارگران ساختمانی کشته شده در کارگاه ساختمانی اصفهان خورده است؟ فقط با نگاهی به رسانه‌های اینترنتی می‌توانید این جنازه‌ها را ببینید. شاید کمی احساس مسولیت کنید.»
کانون انجمن‌های صنفی ساختمانی کشور در ادامه این بیانیه، زندگی دو میلیون کارگر ساختمانی را از سوی مسولین بی‌اهمیت خوانده و ضمن خطاب قرار دادن این دو وزیر گفته است: متاسفانه متولیان اصلی ساخت و ساز کشور (شهرداری‌ها، ادارات راه وشهرسازی و سازمانهای نظام مهندسی) اهمیتی به زندگی ۲ میلیون کارگر ساختمانی ـ این مجریان اصلی ساخت و ساز کشور – نمی‌دهند، این در حالیست که در پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا اهمیت و توجه به نیروی انسانی در زمرهٔ الویت‌های توسعه قرار دارند.
تشکل صنفی کارگران ساختمانی همچنین با طرح این پرسش که «تاکنون برای کاهش بیش از ۱۵۰۰۰ حادثه کار در بخش ساختمانی در سال ۹۲، چه چاره‌ای اندیشیده‌اید؟» به کشته شدن بیش از ۱۰۰۰ کارگر در سال ۹۲ اشاره کرده و از دولت خواست نسبت به کاهش خطراتی که در نتیجهٔ عدم رعایت نکات ایمنی جان کارگران ساختمانی را تهدید می‌کند چاره‌ای بیاندیشند.
متن کامل «نامه سرگشاده کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور خطاب به وزرای راه و شهرسازی، وزارت کشور و مسئولین» در ادامه می‌آید.
با سلام خدمت شما مسئولین:
آقایان وزیر آیا چشمتان به جنازه کارگران ساختمانی کشته شده در کارگاه ساختمانی اصفهان خورده است اگر ندیده‌اید فقط یک نگاه از طریق سایت‌ها به این جنازه‌ها بکنید.
شاید!! کمی احساس مسئولیت کنید. شمایی که به عنوان متولیان اصلی ساخت و ساز در کشور (ازطریق شهرداری‌ها، ادارات راه و شهرسازی و سازمانهای نظام مهندسی) زندگی و نحوه زندگی ۲ میلیون کارگر ساختمانی، این مجریان اصلی ساخت و ساز کشور برایتان هیچ اهمیتی ندارد در عصری که کشورهای پیشرفته دنیا شعار قرن آن‌ها توجه به نیروی انسانی است کارگران ساختمانی چه میزان اهمیتی برای شما دارند چقدر برای ساماندهی آن‌ها تلاش کرده‌اید؟ چقدر برای بیمه کارگران ساختمانی خود را به زحمت انداخته و فریاد کشیده‌اید؟ چند بار با دیدن جنازه بیش از ۱۰۰۰ کارگر کشته شده فقط در سال ۱۳۹۲ اشک ریخته‌اید؟ و چند بار برای کاهش بیش از ۱۵۰۰۰ حادثه کارفقط در سال ۱۳۹۲ در حوزه کارگران ساختمانی فکرکرده‌اید؟ تلاش‌هایتان برای خانواده این کارگران کشته شده و آسیب دیده که در میان این همه آسیب‌های اجتماعی جامعه بهت‌زده و متحیر مانده‌اند چه بوده است؟ آقایان وزیر ما تشکل‌های کارگری در چارچوب قانون وظایفمان را انجام دادیم و خواهیم داد در تصویب بیمه کارگران ساختمانی، قانون رفع موانع اجرای بیمه کارگران ساختمانی، ماده ۱۸ قانون کسب و کار خودمان را اثبات کردیم و در بحث ساماندهی کارگران، حضور بدون حساب و کتاب اتباع بیگانه، امنیت شغلی کارگران و… فریاد کشیدیم، التماس کردیم، دستان پینه بسته کارگران و رنج‌های خانواده‌های آنان را نشان دادیم فریاد زدیم همسر و فرزندان کارگر کشته شده فاقد بیمه و تامین اجتماعی در میان این همه رنج و درد چطور از فساد و آنچه از گفتنش شرم دارم در امان باشد صورت‌هایمان آنقدر سیلی خورده که دیگر از سرخی گذشته و خون‌آلود شده و حرکت‌ها و بی‌توجهی شما همچون نمک بر زخم‌های ماست. نه اینکه فقط شما مقصرید گذشتگان شما از شما بی‌توجه‌تر بودند این نامه را نوشتیم تا شما راه آن‌ها را نروید زیرا همواره وزاتخانه شما عزیزان از گذشته مخالف بیمه کارگران ساختمان بوده! آری تعجب نکنید وزارتخانه‌ای که باید حامی حق کارگران باشد و از تضییع حق آن‌ها جلوگیری کند به صف دشمنان کارگران ساختمانی پیوسته و شرمنده‌ام که بگویم بار‌ها بر علیه بیمه تامین اجتماعی که حق مسلم ماست موضع گرفت طرح ساماندهی کارگران ساختمانی که در گرما و سرما برای یک لقمه نان در چهارراه‌ها می‌ایستد خاک می‌خورد اتباع همین طور پشت سر هم و بدون توقف مهر مجوز بر برگه‌هایشان می‌خورد و آنهایی هم که مجوز نمی‌گیرند غیر مجاز کار می‌کنند هیچ کس به فکر آموزش ایمنی نیست حتی مهندسین در اروپا ۲۵درصد هزینه‌های ساخت است ولی در کشور ما ۵درصد می‌باشد و مابقی آن به جیب بساز و بفروش‌ها می‌رود در کشوری که هرکس از راه می‌رسد بسازبفروش می‌شود و مسئولین و نمایندگان آن به فکر نیروی انسانی نیستند نیروی انسانی آن تلف و عمر ساختمان‌هایش ۲۰ یا ۳۰ سال می‌شود. فقط بدانید که مقصر هستید!! و فقط بدانید که در پیشگاه خداوند باید پاسخگو باشید!! کارگران عزیز و زحمتکش ساختمانی آگاه باشند که کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور مستحکم و استوار تا رسیدن به تمامی حقوق قانونی این عزیزان در چارچوب قانون تلاش خواهد کرد.
با تقدیم و احترام اکبر شوکت رئیس هیات مدیره
کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی سراسر کشور