این تصادف نخستین حادثه‌ای نبوده که تاکنون در مسیر سکونت کارگران و پروژه‌های منطقه عسلویه اتفاق افتاده است و به دلیل تکرار حوادث، با گذشت یازده روز از این حادثه کارگرانی که در پروژه‌های این منطقه شاغل‌اند هنگام استفاده از سرویس‌های روزانه دچار ترس و اضطراب می‌شوند.
از زمانی که ۶ کارگر شرکت پیمانکاری «دُر ریز» در عسلویه بر اثر تصادف سرویس حمل و نقل‌شان در جاده بندرسیراف کشته شدند؛ کارگرانی که در پروژه‌های منطقه عسلویه شاغل‌اند از سوار شدن به اتوبوس‌های فرسوده سرویس‌های ایاب و ذهاب می‌ترسند.
به گزارش رادیو فرهنگ به نقل از ایلنا بامداد روز شانزدهم بهمن برخورد یک دستگاه اتوبوس حامل کارگران شاغل در پروژه‌های فاز ۱۲ منطقه عسلویه با یک دستگاه کامیون متوقف شده در حاشیه کناری جاده بندر سیراف باعث شد تا از مجموع ۳۵ سرنشین ۶ کارگر کشته و ۶ کارگر دیگر بصورت جدی مجروح شوند.
هرچند هنوز گزارش کار‌شناسی تصادف روز شانزدهم بهمن ماه اعلام نشده است اما به گفته منابع خبری ایلنا، این تصادف نخستین حادثه‌ای نبوده که تاکنون در مسیر سکونت کارگران و پروژه‌های منطقه عسلویه اتفاق افتاده است و به دلیل تکرار حوادث، با گذشت یازده روز از این حادثه کارگرانی که در پروژه‌های این منطقه شاغل‌اند هنگام استفاده از سرویس‌های روزانه دچار ترس و اضطراب می‌شوند.
نگرانی کارگران بیجا نیست، سابقه حوادثی که تاکنون برای سرنشینان سرویس‌های کارگران در عسلویه اتفاق افتاده است نشان می‌دهد که فرسوده بودن اتوبوس‌هایی مورد استفاده برای جابجایی کارگران یکی از دلایل وقوع چنین اتفاقاتی است.
نگرانی این کارگران تا به آنجا رسیده است که گفته می‌شود ظرف روزهای پس از این حادثه، در مواردی گروه‌هایی از کارگران به دلیل استفاده پیمانکاران حمل و نقل از اتوبوس‌های فرسوده بصورت موقت از رفتن به داخل اتاق سرنشین و نشستن بر روی صندلی‌های آن خودداری کرده‌اند و در نهایت یا با وعده کارفرما و یا با تهدید اینکه کسانی که سوار سرویس‌های موجود نمی‌شوند در صورت تاخیر خوشان مسئول کسر کار خواهند بود، مجبور به استفاده از سرویس‌های فرسوده شده‌اند.
افزایش ریسک حوادث کار
در همین رابطه یک کار‌شناس ایمنی کار در عسلویه که عقیده دارد «برخورداری از حداقل استاندارهای حافظت فنی و ایمنی بدیهی‌ترین خواسته نیروی انسانی است»، می‌گوید: ایجاد شرایطی که در آن کارگران برای بیان خواسته‌های اصولی خود احساس بی‌اعتمادی کنند تنها باعث بالا رفتن ریسک چنین حوادثی خواهد شد.
«شهرام غریب» که از مسئولان واحد H. S. E (حفاظت فنی و ایمنی کار) پروژه‌های منطقه عسلویه است به ایلنا می‌گوید: مطابق مقررات سرویس حمل و نقل کارگران حکم محیط کار آن‌ها را دارد و کارفرما ملزم است تا برای کارگرانی که از امکانات سرویس حمل و نقل استفاده می‌کنند تمهیدات ایمنی و حفاظتی لازم را اتخاذ کند؛ از نظر مقررات کارگر زمانی که برای تردد از محل کار یا منزل خود سورا بر سرویس حمل و نقل کارفرما می‌شود در کارگاه حضور دارد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: در محیط‌هایی که در آن ریسک وقوع حادثه بالاست، کارگران باید به مسئولان خود آنقدر اعتماد داشته باشند که بتوانند جزئی‌ترین موارد نقص ایمنی را گزارش کنند تا از این طریق ایمنی محیط کار تضمین شود، فرقی ندارد که عامل مخل ایمنی و حفاظت فنی در سرویس حمل و نقل، محل اقامت و یا محیط کار کارگران واقع شده باشد؛ در نهایت این مشکلات باید منعکس شوند تا واحد ایمنی و حفاظت فنی بتواند نسبت به بررسی و اصلاح آن اقدام کند.
وی بایادآوری اینکه «با وجود معافیت‌های قانونی که در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی وجود دارد باز هم کارفرما ملزم به تامین امکانات رفاهی مورد نیاز کارگران شده است»، افرود: شرایطی که توسط قانونگذار در مواد سه و چهار مقررات اشتغال مناطق آزاد پیش بینی شده است صراحت دارد که سازمان مناطق آزاد هر منطقه ملزم است تا با همکاری کارگران و کارفرمایان آن منطقه امکانات رفاهی مورد نیاز کارگران را شناسایی و فراهم کند و حتی در صورت لزوم بابت تامین آن‌ها از کارفرمایان مشمول ضمانت‌های لازم را اخذ کند.
به باور این کار‌شناس مسائل ایمنی حتی اگر در مقررات اشتغال مناطق آزاد هیچ اشاره‌ای به فعالیت نهادهای صنفی کارگری نشده باشد باز هم از محتوای مواد یاد شده این مقررات اینطور استنباط می‌شود که باید فضای محیط کار طوری باشد که در آن کارگران بتوانند با اطمینان خاطر برای طرح مشکلات صنفی خود اقدام کنند.
اتوبوس‌هایی که معلوم نیست از کجا مجوز دارند
وی افزود در خصوص حادثه روز شانزدهم بهمن گفت: از قرار معلوم این حادثه در تاریکی پیش از طلوع خورشید و در جایی از جاده بندر سیراف اتفاق افتاده که در آن نقطه هیچ علائم روشنایی برای وضوح میدان دید راننده اتوبوس وجود نداشته و تنها وسیله روشنایی مسیر همان چراغ جلوی اتوبوس و چراغ خطر کامیون متوقف شده بوده است و چون هنوز گزارش کار‌شناسی تهیه نشده است نمی‌توان در مورد علت وقوع این حادثه بصورت قطعی اعلام نظر کرد.
غریب افزود: با این حال از آنجا که جاده متصل کننده محل اقامت و محل کار کارگران حادثه دیده از یکدیگر فاصله دارد و کارگران تنها به وسیله جاده‌های کشوری قادر به تردد در میان آن‌ها هستند، می‌توان به استناد شواهد موجود از مسئولان سازمان منطقه آزاد پرسید که چرا در جاده محل تصادف امکانات روشنایی نصب نشده است؟ و یا اینکه چرا به وسائل نقلیه‌ای که به دلیل فرسوده بودن می‌توانند هر لحظه حادثه‌ای را رقم بزنند اجازه داده شده است که در جاده‌های این منطقه تردد کنند؟
وی در عین حال افزود: با توجه به اینکه بطور روزانه در جاده‌های منطقه عسلویه به غیر از ماموران پلیس نیروهای واحد اجرائیات سازمان مناطق آزاد در تردد هستند می‌توان استنباط کرد که به دلیل وسعت منطقه عسلویه این نیرو‌ها نمی‌توانند همه موارد احتمالی نقص ایمنی را مشاهد و نسبت به اصلاح آن اقدام کنند.
این کار‌شناس ایمنی و حفاظت فنی با یادآوری اینکه مطابق مقررات ایمنی در محدوده سایت‌های پروژه‌های در دست احداث و مورد بهره‌برداری منطقه عسلویه نمی‌توان از خودروهایی که بیش از ۱۰ سال از زمان ساخت آن‌ها می‌گذرد به عنوان وسیله حمل و نقل کارگران استفاده کرد، افزود: بطور مشخص این خودرو‌ها به دلیل حادثه خیر بودن اجازه تردد در محدوده سایت‌ها را ندارند اما هم اکنون در جاده‌های منطقه عسلویه تعداد قابل توجهی از این خودرو‌ها مشغول تردد هستند.