ابراهیم بابایی، فعال سیاسیِ ۵۶ ساله، بیش از ۴ ماه است که مورد ناپدیدسازی قهری قرار گرفته است. او در حالی قهرا ناپدید شد که تلاش داشت برای گریز از مجازات‌های زندان و شلاق ایران را ترک کند و به عنوان پناهنده وارد ترکیه شود. او تا تاریخ سی آذرماه ۱۴۰۰ دائما با خانواده و دوستانش در تماس بود، اما از آن روز به بعد، تماس‌های وی ناگهان متوقف شد.
او اوایل همان روز به خانواده و دوستانش گفته بود که در ماکو در استان آذربایجان غربی است و به محض این‌که قاچاقچیان به او زمان حرکت به طرف مرز ترکیه را اعلام کنند او دوباره با آنها تماس خواهد گرفت تا آنها را در جریان بگذارد. از آن زمان هیچکس خبری از او نشنیده است و قاچاقچیان هم اطلاعات ضد‌و‌نقیضی از سرنوشت وی به خانواده‌اش داده‌اند. در پی ناپدیدشدن او، خانواده‌اش در تهران برای جویا شدن از سرنوشت و محل نگهداری وی به زندان اوین و پلیس آگاهی تهران مراجعه کردند، اما مقامات از دادن هرگونه اطلاعات و تایید یا تکذیب بازداشت او خودداری کردند.
خانواده ابراهیم بابایی ابتدا به طور غیررسمی از طریق یک مأمور اطلاعاتی مطلع شدند که او زنده است. بعدتر، یک مأمور اطلاعاتی دیگر به طور غیررسمی به خانواده گفت که او در بازداشتگاه‌های مخفی موسوم به «خانه‌های امن» نگهداری می‌شود. فرد سومی که ارتباطی نزدیک با نهادهای اطلاعاتی و امنیتی دارد هم این خبر را برای خانواده تأیید کرده است. با وجود این، تا به امروز هیچ نهاد رسمی بازداشت وی را تایید نکرده است و در پاسخ به پیگیری‌های مستمر خانواده ابراهیم بابایی برای کسب اطلاعات در مورد سرنوشت و محل نگهداری، مقامات گفته‌اند که آنها باید بروند و منتظر باشند تا وقتی که با آنها تماس گرفته شود.
عفو بین‌الملل قبلا الگوی ناپدیدسازی قهری مخالفان و دگراندیشان از سوی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی و ارتکاب جنایت و نقض جدی حقوق بشر علیه آنها در «خانه‌های امن»، از جمله استفاده نظام‌مند از شکنجه و سایر رفتار‌های غیرانسانی، ظالمانه و تحقیرآمیز برای گرفتن «اعترافات» اجباری و استناد به آنها برای صدور رأی محکومیت به دنبال محاکمه‌های ناعادلانه، را مستند کرده است.
به زبان و قلم خودتان یا با استفاده به از متن پیشنهادی عفو بین‌الملل به مقامات ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید که؛
سرنوشت و محل نگهداری ابراهیم بابایی را فورا روشن کنید،
او را که فقط به خاطر استفاده صلح‌آمیز از حقوق انسانی‌اش در زمینه آزادی بیان، تشکل و تجمع بازداشت شده است، فورا و بدون قید و شرط آزاد کنید،
تا زمانی که شرایط آزادی وی فراهم می‌شود، اطمینان حاصل کنید که او به یک بازداشت‌گاه رسمی و شناخته‌شده منتقل شده، از ناپدیدسازی قهری، شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در امان بوده، به طور منظم با خانواده و وکیل مورد انتخاب خودش ارتباط داشته و از مراقبت‌های پزشکی کافی برخوردار باشد.