یک سال از قتل دولتی وبرنامه ریزی شده یک دوست خوب، همکار، همیار، همدرد،خبرنگار توسط جانیان جمهوری جنایتکار و فاشیست اسلامی گذشت، و این نیز پرونده ای دیگر از جنایت و وقاحت این نظام کثیف اسلامی را نمایان کرد.
او هر که بود و هر چه کرد،مبارزه کرد، دیکته ی ننوشته بی غلط است، پدر دو دختر بود.. نیاز و دلسا. . پاسخ اشک های نیاز را چه کسی داد؟ دلسا تا مدت ها نمی دانست پدر دیگر بر نخواهد گشت. مهسا ماند و دو یادگار همسرش.
پدر در آخرین ساعات حیاتش به نیاز دخترش زنگ زد
با او حرف زد، او به پدر گفت دوست دارد وکیل شود. پدرش گفت دخترم.. عشق بابایی به پدرت قول بده هر اتفاقی برای من افتاد درست را بخوانی و به اوج برسی ..اورا بوسید و گفت خداحافظ دخترم خداحافظ
نیاز تلخ ترین خداحافطی را با چشمانی اشک آلود از پدرش شنید، تلفن را قطع کرده و با پدربزرگش تماس گرفت ..موضوع آخرین تماس پدر را می گفت.
هنگامی که پدربزرگ نوه ی خودش را دلداری می داد جانیان کثیف و خونخوار جمهوری اسلامی ،پدرش را در سحرگاه روز شنبه بیست و دوم آذر ماه نود و نه، با طناب دار به قتل رساندند و پیکر بی جان این زندانی سیاسی را بیش از بیست و پنج دقیقه بر بالای جوخه ی دار در زندان رجایی شهر کرج نگاه داشتند.
او از زمان انتقال تا زمان اجرای حکم اعدام در اعتصاب خشک بسر می برد.
واژه‌ها از توصیف پلیدی نظام کثیف و فاشیست جمهوری جانیه اسلامی عاجزند…
یادت گرامی بهترین رفیق ، همکار، غمخوار
شما می گید اغتشاشات ما می گیم اعتراضات
#روح_الله_زم
رادیو فرهنگ گوتنبرگ سوئد