امیرحسین دادوند نوجوان شانزده ساله در اعتراضات سراسری آبان ماه نود و هشت در یزدانشهر نجفآباد توسط نیروی سرکوبگر انتظامی به کشته شد.
او در ۲۶ آبان نود و هشت با شلیک مستقیم به ناحیه سر و شکم توسط یگان ویژه کشته شد.
امیرحسین قهرمان کیک بوکسینگ بود.
خواهرش میگوید: «آن روز با کمرزخمی اومد خونه، صورتش رو تودستام گرفتم، گفتم امیرحسین چکارکردی؟
گفت: آجی چیزیم نیست خوبم. باورم شد، ولی صورتت سرد سرد بود…. اگه خوب بودی پس چرا رفتی و برنگشتی…. هر روز دستامو نگاه میکنم نقش صورتت تو دستامه…بزرگ مرد کوچکم کی اینقد بزرگ شدی؟».
بیست ششم آبان بود که با یک اس ام اس کاپشنش رو میپوشه و میره. خواهرش میخواد مانع بشه، ولی او اطمینان میده و میره.
نرسیده به مدرسه طالقانی خیلی شلوغ شده بود. جلوتر نتونسته بود بره. همراه دوستش در وسط جمعیت بودن که شلیک شروع میشه. دوستش زخمی میشه. درحالیکه برای نجات دوستش خم میشه که او رو بلند کنه به کمرش شلیک میشه.
دوستانش با موتور او رو که مجروح بوده به خانه میارن. از شدت خونریزی نمیتونسته روی پاهاش بایسته. درد همه وجودش را گرفته بود. اما به مادرش میگفت چیزی نیست.
با همون حال لای یک چادر گذاشته میشه و به بیمارستان منتقل میشه. عصر همون روز در بیمارستان جانباخت. بعد از سه روز بیخبری، بالاخره جسدش رو به خانواده تحویل میدن و در باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده میشه.
به یاد امیرحسین دادوند نوجوان و جانباخته راه آزادی
یاد و خاطرش گرامی باد