این برنامه به اعتراضات معلمان در روزهای ۱۳ و ۱۶ مهرماه و گفتمان صلح باورمندانه اختصاص دارد.
اجازه بدهید برنامه امروز را با نوشته ی اخیر مادرصلح زهرا تنگابنی که در سایت رسمی مادران صلح منتشر شده است آغاز نمائیم
.
مادر صلح ایرانمان زهرا تنگابنی اینطور می نویسند :… سه سال پیش نوشتم دیکتاتوری و سرمایه بزرگ مالی دو لبه یک تیغ هستند. دیکتاتور تظاهرات مسالمت آمیز را بر نمی تابد و سرکوب میکند، سرمایه مالی بین المللی نیز به بهانه کمک انسان دوستانه برای غارت کشورها وارد میدان شده و آن می کند که در سوریه و لیبی و کلا خاورمیانه می بینیم…(۱)
مادران صلح به مناسبت های متفاوت همیشه از خواست معلمان حمایت نموده اند آنان خواهان تامین فرصت های برابر آموزشی در شهرها و حتی مناطق محروم و نقاط دور افتاده کشور هستند. همینطور هر گونه برخورد امنیتی با تشکلهای صنفی معلمان را شایسته جامعه فرهنگی این مرز و بوم نمی دانند. اجترام به معلمان کشور و جلب مشارکت آنها در همه امور مردبوط به آموزش موجبات شکوفائی خلاقیت ها خواهد بود …. (۲)
حشمت طبرزدی نیز در باب سرکوب حکومتی و اعتراضات معلمان چنین می نویسند:
اگاه هستیم که سیستم مخوف امنیتی رژیم سرکوبگر اسلامی،برای خاموش نگاه داشتن مردم و پیشگیری از گسترش جنبش های مدنی، همه ی ترفند های خود را به کار می برد . زندان،تهدید و فریب دادن افراد و تشکل های صنفی تا فیلتر کردن شبکه های اینترنتی پر بیننده، از شگردهای رژیم است تا مبادا مثلا در روز ۱۳ مهر سیل خروشان معلمان معترض در خیابان ها جاری شود.باید شرایط تشکل های صنفی را درک کرد ،اما برای خنثا سازی ترفند تفرقه بین جنبش های اجتماعی، ۱۳ و ۱۶ مهر را گرامی داشت، یعنی ۱۳ امد و ۱۶ نیز ادامه داد
هاشم خاستار فعال صنف معلمان نیز چنین در برگه فیس بوکی خود می نویسند:
حاکمیت بداند دنیا به سمت اگاهی و دانستن حرکت میکند،نه به سمت جهل وخرافات.بالاخره معلمان و تمام اقشار ملت اگاه شده و جو امنیتی را خواهند شکست، انوقت چه کار خواهید کرد؟غارت گران ثروت ملی باید احساس نا امنی کنند وبشکنند ، نه اینکه حاکمان معلمان را بخاطر حق گویی انقدر در زندان نگه دارند که بخواهندانهارا بشکنند. (۴)
پاینده ایران