اسماعیل خویی، شاعر ایرانی و از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران صبح روز سه‌شنبه، چهارم خرداد در هشتاد وسه سالگی در لندن درگذشت.
او متولد هزار و سیصد و هفتده در مشهد بود. اولین کتابش، “بی تاب” مجموعه‌ای از شعرهای کلاسیک، زمانی که تنها هجده سال داشت در سال هزار و سیصد و سی و پنج در مشهد منتشر شد.
در دانش‌سرای تهران ادامه تحصیل داد و برای گرفتن دکترای فلسفه به لندن رفت.
پس از بازگشت به تهران به تدریس پرداخت.
او از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران در سال چهل و هفت بود. در همان دوره با داشتن گرایش‌های چپ از هواداران چریک های فدایی خلق بود.
پس از دستگیری و سپس اعدام دوست نزدیکش سعید سلطانپور در سال شصت مدتی مخفیانه زندگی کرد و نهایتا در سال شصت و سه به لندن رفت و دیگر به ایران بازنگشت.
از او نزدیک به سی کتاب شعر منتشر شده که برخی از آنها به چند زبان ترجمه شده است.
@raadiofarhang