گام به گام با گفتمان سیاسی روز ایران از رادیو فرهنگ این هفته بخش نخست روانشناسی سیاسی کلیات ومقدمه، تهیه و اجرا سارا فرزاد

پس از گذشت دوسال که از پخش برنامه ی گام به گام با گفتمان سیاسی روز ایران وباز پخش آن می گذرد این بار در خدمت شما هستیم با سری جدیدی از برنامه ها در فرمت جدید واینترنتی رادیو فرهنگ با پخش وباز پخشی ۲۴ ساعته که میهمان شما عزیزان علاقمند به مباحث سیاسی روز ایران خواهیم بود در این میان سهم من برنامه ی جدیدی است با موضوعی جالب که کمتر درباره ان خواند ویا شنیده اید هرچند هر روز شاهد رفتارهای عجیب سیاستمداران وحاکمانی هستیم که با خلا ها ومشکلات روحی وروانی بر مسند قدرت تکیه زده ویا با استفاده از تکنیک های خاص روانشناسی اجتماعی با سرنوشت مردم بازی می کنند در این سری برنامه ها با شما خواهیم بود با مبحث روانشناسی سیاسی… لازم به یادآوری است در تولید محتوای برنامه سعی شده از کتب ومستندات موجود ومعتبر بهره بگیرم امید بتواند مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.در این راه همواره منتظرش انتقادات سازنده نظرات وپیشنهادات شما عزیزان هستیم

همانطور که اذعان دارید شخصیت فردی و رفتاری رهبران وبازیگران سیاسی همواره در مسیر تاریخ وتعیین سرنوشت ملتها وحتی نسل ها تاثیر گذار وحائز اهمیت بوده است و چه بسا در این میان قتل ها جنایت ها فجایع عظیم تاریخ بدست این خودشیفته گان سیاسی که اغلب درجه ای از بیماریهای روحی وروانی را نیز با شخصیت سیاسی خود امیخته اند رقم خورده است، چنگیزخان مغول هیتلر موسیلینی صدام بن لادن ابوبکر البغدادی وبسیاری دیگر ونیز ودرتاریخ معاصر ایران خودمان رهبران وبازیگران سیاسی بوده و هستند که با شخصیت بیمارگونه ی سایکوپت وپارانویا دست به اقدامات عجیبی زده اند که به نوعی به انحرا ف مسیر پیشرفت و تغیی ر سرنوشت ملت منجر شده است در این میان عده ای متخصص علوم رفتاری وعلاقمند به بررسی شخصیت روانی بازیگران

سیاسی به دست به ایجاد شاخه ای به نام روانشناسی سیاسی بازیگران سیاسی زده اند ودر این زمینه تحقیقات جالبی کرده اند که در طی دو یا سه برنامه به ان می پردازم امروز ودر این برنامه ازتحقیقات ومطالعات دکتر رحیم رامشگر بهره گرفته شده است با من سارا باشید در این برنامه

روان شناسی سیاسی ( Political Psychology) علمیست که از پیوند علم روان شناسی با سیاست بوجود آمده و عبارت است از کار برد علم روان شناسی در حوزهُ سیاست می باشد . این علم محصول زحمات) ۳۰ ( سالهُ پروفیسور ( Lasswell ) از دانشگاه یا پوهنتون شیکاگو ست که مطالعات عمیق وی موصوف منجر به ورود روش روان تحلیلگری در عرصهُ سیاست شد و علم جدیدی بنام روان شناسی سیاسی بوجود آمد .

کارشناسان این علم به این باورند که )بررسی روابط سیاسی انسان ها بدون درنظر گرفتن جنبه های روان شناختی این روابط امر ناقص و خطای بزرگ است ). در روان شناسی سیاسی موضوعات ذیل مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد :

– شناخت شخصیت رهبران سیاسی

– راز های محبوبیت رهبران

– منشای گرایش سیاسی انسان ها

– نحوه ی شکل گیری و تغیر تفکر سیاسی

– چگونگی شکل گیری انقلاب ها در جوامع

– دگرگونی یا سرنگونی نظام های سیاسی

سقوط سیاسی رهبران …

از دید روان شناسی سیاسی آنچه رفتار افراد را تعین میکند نه عین واقعیت بلکه تصوری است که از واقعیت دارند . سیاست مداران هم جزُ این افراد هستند ازین رو تصور آنها از واقعیت های جامعه بر رفتار آنها ) تصمیم گیری های آنها (تاثیر تعین کننده دارد . حال اگر این تصور آنها ازواقعیات جامعه و روان شناسی مردم )نادرست ( باشد، منجر به رفتار ) نادرست ( یعنی تصمیم گیری غلط میگردد که این تصمیم های غلط ، نتایج نامطلوب ببار می آورد. بن ا بر این رهبر خردمند و منطقی کسی است که برداشت درست از واقعیات جامعه و جهان

خود دارد .روان شناسی سیاسی باویژ گی های روانی بازیگران سیاسی سروکار دارد و به این باور است که حالات روانی سیاسیون بر تصمیم گیری های آنها تاثیر گذارست. مثلا اعتماد به نفس ، احساس امنیت یا احساس گناه و عدم امنیت ،نارسیسم یا خود شفتگی خلاصه هر نوع اختلال روانی رهبران بر شگوفائی یا ویرانی کشورشان خواهی نخواهی تاثیر میگذارد

میدانیم که میل به بازیگری سیاست در نقش های بارز سیاست از یک طرف برای کسانی جذاب است که در دوران کودکی یا نوجوانی دچار احساس محرومیت عاطفی ، بی اعتمادی ، تمسخر خشونت اعم از فیزیکی ویا نایده گرفته شدن و ناکامی بوده اند و میخواهند باکسب قدرت سیاسی آن احساس بی اعتمادی ونا امنی روانی خود را جبران کنند. از طرف دیگر هم هستند سیاستمدارانی که از اعتماد به نفس بالائی برخوردارند و می خواهند اعلام کنند که می توانند از عهدهُ مخاطرات زندگی سیاسی بدر آیند. اینجاست که بازهم روانشناسی سیاسی بما کمک میکند تا بدانیم که بکدام دلیل وارد صحنه سیاست شده است و انگیزه های روانی او چیست ؟ زیرا رفتار سیاسی رهبران ، چیزی نیست غیراز عینی کردن انگیزه های روانی آنها . آنچه سیاست مداران بدون استثن ا با ورود به صحنهُ سیاست به آنها اصرار و اذعان میکنند همگی میدانیم که همانا تامین امنیت ، عدالت ، آزادی ، برابری ،رفاه و خوشبختی است. اینکه این سیاسیون پس از ورود به میدان سیاست در مواجهه باین مطالبات و مقابلهُ آن با سلیقه و منافع شخصی چه رفتاری از خود بروز میدهند حایز اهمیت است زیرا سیاست مداران واقعی را از تجاران سیاست فقط در عرصه عمل میتوان خوبتر شناخت

روان شناسی سیاسی را میتوان روان شناسی سیاستمدار نیز نامید بدلیلی که اینشاخهُ روان شناسی بیشتر از همه شخصیت و صحت یا اختلال روانیسیاستمداران را مورد بررسی و مطالعه قرارمیدهد .

پر واضح است که ایجاد ثبات سیاسی ، امنیتی ، رشد اقصادی و فرهنگی هرکشوری ناشی از مهارت ها ، دانائی وتوانائی سیاست مداران و برنامه ریزانسیاسی آن کشور میباشد.بن ا بر این قابلیت، دانش و صداقت سیاستمداران درحقیقت مثلث خوشبختی مردم محسوب میشود. در صورت عکس آن به مثلث بدبختی مردم مبدل می گردد . در کشور های پیشرفته و دموکراتیک سیاست مداران خاطی مسوولیت اشتباهُ خود را می پذیرند ، استعفا میدهند و عذرخواهی هم میکنند اما در کشور هائی مثل کشور ما ، سیاست بازان خطاکار نه تنها که استعفا نمی دهند بلکه مسوولیت آنرا نیز بگردن نمیگیرند آنرافرافکنی میکنند و مسوولیت اشتباه یا خطای خود را بدوش دیگران بار میکنند وبجای عذر خواهی ، چند فحش و دشنام را نیز نثارکسانیکه خطای شانرا نشان داده میکنند وحتی تهدید بمرگ می نمایند ! اینست اخلاق عالی سیاسی بسیاری از به اصطلاح سیاست مداران ما! پس میتوانیم ببینیم که تفاوت راه ازکجاست تا به کجا! باین هم بسنده نمیکنند باز بیشرمانه خود را  سیاستمداران ملی و در خدمت مردم معرفی میکنند درحالیکه یگانه کاری که درحق مردم کرده اند همانا تجارت خون مردم بوده است وبس

روان شناسی سیاسی : ملاک سیاست مداران ملی ودرخدمت مردم را

قرارذیل بما می شناساند :

. سالم بودن روان و شخصیت آنها –

. کیفیت و سلامت تصمیم های آنها –

. سخنان آنها –

. عملکرد صادقانه به وعده ها –

میزان درآمد آنها و دوری از فساد مالی –

. جواب دهی آنها به مردم –

. عدم مشارکت در روابط شخصی یا معاملاتی که باعث خشم مردم میشود –

روان شناسی سیاسی بما می آموزد که سیاست آزمون گاهی است که در آن نمیشود پیش از دادن فرصت به فرد دقیق ا از عملکرد وی در سمت رهبری حزب یا ادارهُ کشور آگاه بود! درین جا روش گزنیش کلاسیک اهمیت چندانی ندارد زیرا این روش گاهی مارا از وجود رهبر بزرگ وبا بصیرت محروم میکند باید اطمینان حاصل شود که رهبران از خصوصیات مناسب در مسند سیاسی و اعمال متناسب قدرت برای تصامیم حیاتی به نمایندگی از همه برخوردارباشند. پروسه گزنیش رهبران و نظارت برعملکرد آنها شامل شایستگی ، لیاقت و صداقت آنها نیز باشد درغیر آن باعث حذف افراد با استعداد میشود بجای آن فرد بی استعداد

زمام حکومت را بدست گرفته باعث ناکامی ،ویرانی و بحران میشود و به گواه تاریخ آنگاهست که از خود می پرسیم :آیا این فرد مناسب سمت رهبری بود که ما آن برگزیدیم ؟

دوستان عزیز شنونده برنامه اول ما که در برگیرنده کلیات وبه عبارتی پیش در آمدی بود بر روانشناسی سیاسی رهبران وبازیگران سیاسی به پایان می رسد در برنامه های اتی تلاشمان این است وارد لایه های در هم پیچیده ای دومفهوم روانشناسی وسیاست شده وتاثیر آن را بر عملکرد بازیگران سیاسی وایضا تاثیر آن بر سرنوشت ملتها را واکاوای نمایم تا برنامه بعد وموضوعی دیگر در این حوزه روز وروزگار خوش در پناه خرد وشادی