سازمان حفاظت محیط زیست از اوایل سال ۱۳۷۸ مکاتبات و هشدارهای لازم درخصوص روند نزولی سطح آب دریاچه ارومیه و لزوم بازنگری در رویکردهای توسعه منطقه را به مراجع مختلف دولت و مجلس شورای اسلامی اعلام کرده و سوابق مربوط به آن در آرشیو سازمان موجود می باشد.
برای جلوگیری از استفاده بی رویه از آب و بهبود شرایط دریاچه ارومیه، باید رویکرد مدیریت ریسک را جایگزین مدیریت بحران کرد. سازمان حفاظت محیط زیست از اوایل سال ۱۳۷۸ مکاتبات و هشدارهای لازم درخصوص روند نزولی سطح آب دریاچه ارومیه و لزوم بازنگری در رویکردهای توسعه منطقه را به مراجع مختلف دولت و مجلس شورای اسلامی اعلام کرده که سوابق مربوط به آن در آرشیو سازمان موجود می باشد.
مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر لزوم تغییر الگوی مدیریت سنتی مناطق حساس زیستی همچون تالاب‌ها، گفت: طرح حفاظت و احیاء تالاب‌های کشور با تمرکز بر سه تالاب ارومیه، پریشان و شادگان با مشارکت UNDP از سال ۱۳۸۳ آغاز شده است.
وی اظهارکرد: پیگیری‌های لازم برای تصویب بند «الف» ماده ۶۷ قانون برنامه چهارم درخصوص اجرای مدیریت زیست بومی در زیست بوم‌های حساس با تأکید بر دریاچه ارومیه نیز انجام شده است.
گشتاسب در ادامه گفت: سازمان حفاظت محیط زیست با آسیب شناسی که از دو دهه پیش درخصوص شرایط دریاچه ارومیه انجام داده است، به این نتیجه رسیده که استفاده بی رویه از آب به دنبال گسترش کشاورزی، تاسیس سدها و حفر چاه های غیرمجاز، نقش اساسی در ایجاد این وضعیت بحرانی داشته است.
به گفته وی، حل این مشکل نیازمند توجه به رویکردهای مدیریت زیست بومی با دو هدف مشارکت دادن تمامی ذینفع های دولتی و غیردولتی دریاچه ارومیه و ارزیابی مسائل مسائل دریاچه ارومیه در سطح حوضه آبریز است.
بر اساس گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، گشتاسب با اشاره به اینکه سازمان حفاظت محیط زیست در جهت ارتقاء کیفیت مدیریت مناطق ویژه و حساس زیستی همچون دریاچه ارومیه و همچنین، جایگزین کردن رویکرد مدیریت ریسک بجای مدیریت بحران، اقدام به ایجاد مرکز هماهنگی، پایش و آینده پژوهی دریاچه ارومیه کرده است، افزود: بدون تردید، تمامی فعالیت های تحقیقاتی، پایش و ارزیابی که توسط این مرکز انجام می شود با مشارکت تمامی دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی منطقه خواهد بود.