کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار فاش کرد که در دوره بازداشتش شش بار به صورت اجباری در تیمارستان بستری و با «ولتاژ برق شوک درمانی» شده است.
او در توییتر خود نوشت که اواخر سال ۹۸ از زندان اوین به همراه دو سرباز به تیمارستان امین‌آباد فرستاده شده و در ابتدای ورود به او یک آمپول تزریق کرده‌اند.
او اعلام کرد که پس از تزریق آمپول به مدت یک روز بدنش تقریبا «فلج» بوده و حتی نمی‌توانسته با پرستار حرف بزند.
به گفته سنجری، با این حال سربازان دست راست و پای چپش را با دستبند و پابند به تخت بسته بودند.
او نوشت: «موقع رفتن به توالت هر دو پایم را زنجیر می‌کردند و وقتی داخل توالت می‌نشستم، بی اختیار روی زنجیر ادرار می کردم».
این زندانی سیاسی اعلام کرد که گاهی هنگام غذا خوردن، سربازان در اتاق نبودند تا دست و پایش را از تخت باز کنند.
به گفته سنجری، بیماران بستری در این اتاق که «اغلب از اختلالات سایکوتیک رنج می بردند» در اعتراض به وضعیت فریاد می‌زدند تا سربازها او از تخت باز کنند.
او نوشت که در روزهای بعد از پرستار درخواست کرده موقع خواب فقط دستش را به میله تخت ببندند و پاهایش آزاد باشد، اما سربازها اجازه نداده‌اند.
این زندانی سیاسی اعلام کرد که پس از اعتراض مادرش به مقام‌های قضایی به زندان بازگردانده شده است.
کیانوش سنجری روز ۱۳ آذرماه ۹۸ نیز با انتشار تصویر نامه پزشکی قانونی استان تهران، از صدور دستور بستری شدنش در بیمارستان روانپزشکی «روزبه» خبر داده بود.
او روز ۱۲ مرداد ماه در توییترش نوشت ۶۰ هفته است که خود را برای حضور و غیاب هفتگی به دادسرای زندان اوین معرفی می‌کند.
سنجری در سال ۱۳۹۵ بعد از ده‌سال خروج از ایران به این کشور بازگشت اما وزارت اطلاعات او را بازداشت کرد و در دادگاه با اتهام‌های امنیتی به ۱۱ سال حبس و دو سال ممنوع‌الخروجی محکوم شد.
هاشم خواستار، معلم بازنشسته و عضو انجمن صنفی معلمان، سها مرتضایی، دانشجوی ستاره‌دار زندانی و هنگامه شهیدی، روزنامه‌نگار زندانی، نیز به صورت اجباری به تیمارستان فرستاده شده بودند.