بنا به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، زینب جلالیان زندانی سیاسی در تماس تلفنی با خانواده خود گفت که در یک سلول ویژه در زندان کرمان است.
او دو ماه بود که با خانواده خود هیچ گونه تماسی نداشت.
دنیز جلالیان خواهرش گفت هنگام صحبت “صدای زینب به شدت گرفته بود و مرتبا سرفه می‌کرد.”
خانم جلالیان محکوم به حبس ابد شده است. در اردیبهشت امسال پدرش از انتقال ناگهانی خانم جلالیان از زندان خوی به محلی نامشخص خبر داد. سپس بعد از یک هفته معلوم شد که او را به زندان قرچک ورامین برده‌اند.
بنا به گزارش این شبکه حقوق بشری، پس از انتقال جلالیان به زندان قرچک، او به ویروس کرونا مبتلا شد. به دلیل عدم رسیدگی پزشکی و رد درخواست او برای بازگشت به زندان خوی یا اوین، دست به اعتصاب غذا زد و دوباره او را از زندان قرچک به محلی نامعلوم بردند.
اکنون پس از بی‌خبری از خانم جلالیان امروز تلفنی با خانواده خود از زندان کرمان صحبت کرد و گفت که در یک سلول ویژه نگهداری می‌شود.
دنیز جلالیان به نقل از خواهرش گفت که “بازجویان امنیتی دلیل تبعید وی را ارسال اخبار زندان به نهادی حقوق بشری و نوشتن نامه‌های سرگشاده اعلام کرده‌اند.”
خانم جلالیان، زندانی سیاسی کرد، متولد ۱۳۶۱ است و از آذر سال ۸۶ در زندان به سر می‌برد، او سنگین‌ترین حکم (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن در ایران دارد.
خانم جلالیان سال ۸۸ به اتهام خروج غیرقانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه با عضویت در پژاک به اعدام محکوم شده بود؛ حکمی که با یک درجه تخفیف و به گفته وکیلش، با عفو رهبری تبدیل به حبس ابد شد.