روز جهانی کارگر به زنان و مردان زحمتکش ایرانی مبارک . به حداقل حقوق مصوبه ی دولت که کفاف ده روز یک خانواده را هم نمیدهد . به حقوقهای پرداخت نشده . به سفره های خالی و شرمندگی پدران . به چشمهای نگران به تقویم و گذر روزهای گرسنگی و رسیدن سر برج و کرایه خانه های عقب افتاده . به پدران و مادران شریفی که با زحمت بازو و عرق پیشانی نان دراورده و بر سفره میگذارند . روز جهانی کارگر به فریاد اعتراض کارگران ، به اعتصابشان ، به مشتهای گره کرده شان ، به حق خواهیشان مبارک . روز جهانی کارگر به جوانان خوشفکر و تحصیلکرده که به دلیل بی لیاقتی و عدم کفایت دولتهای چهل سال اخیر مجبور به کارگری در قصرهای دولتمردان شدند مبارک . به کارگرانی که تاب تبعیض و نابرابری نداشتند و اعتراضشان را فریاد و کلمات مطرح کردند اما زیر مشت و لگد جان دادند مبارک . به ستار بهشتی . به کارگران اعدام شده اصناف مختلف . به شهرام احمدی و مکانیکی کوچکش در سنندج . به علیرضا مددی و سرنوشت تلخش .
اما روز جهانی کارگر صف بندی همه کارگران از جمله زحمتکشان ایرانی است . مشتهای گره کرده و فریاد اعتراض به شکمهای انباشته از مال حرام مقامات که مثل زالو بر تن نحیف صنعت ایران چسبیده و آخرین قطرات خونش را میمکنند .به دستهای درازی که پنهان و آشکار به جیب و خزانه مردم فرو رفته و کمترین دزدیشان دکل های نفتی و حقوقهای نجومی و املاک میلیاردی و اختلاس هزار هزار میلیاردی است. کارگران ایران صف در صف ایستاده اند تا حقشان را بگیرند از بهره کشان در لباس روحانی و نظامی . دور نیست روزی که همه کارگران ، متحد و یکپارچه در کنار دیگر اقشار مردم به سیل تبدیل شده و بنیان ظلم و فساد و دزدی را برکنند . روز جهانی کارگر به ایران بلازده و مبتلا به اندوه فقر و نابرابری مبارک .
شعله پاکروان(مادر ریحانه جباری)