پخشکننده صوت
با درود به شما شنوندگان رادیو فرهنگ ، امیر جواهری هستم و برنامه امروز یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ برابر با ۱۲ آوریل ۲۰۲۰تقدیم شما شنوندگان می کنم .
در برنامه امروزچند خبر کارگری و بازپرداختن به اعدام مصطفی سلیمی و مکثی حول دستمزد کارگران برای سال ۹۹ خواهم داشت :
۱۶کارگر هپکوی اراک به دادگاه احضار شدند. به نوشته کانال تلگرامی اردوی کار آمده است : دادگاه کیفری شهرستان اراک روز شنبه ۲۳ فروردین با ابلاغیه ای ۱۶ کارگر هپکو را به شعبه۱۰۶احضار کرده است. تاریخ احضار ۳۰ فروردین است.
برای بعضی از کارگران احضار شده از زمان ضرب و شتم شدن در جریان تحصن و بستن ریل راه آهن مسیر شمال – جنوب پرونده سازی شده و تعدادی دیگر از احضار شده گان بعدا صاحب پرونده قضایی شده اند….
حسن روحانی اعلام کرد: بیش از ۲۳ میلیون خانوار یارانه بگیر داریم که یک وام یک تا دو میلیون تومانی میگیرند.
وی افزود: بازپرداخت این اعتبار در مدت ۲۴ ماه خواهد بود که بهتدریج از یارانهی این خانوارها کم میشود. زمان پرداخت آن به یارانه بگیران اعلام می شود.
همچنین بهرهی وام ۱۲درصد است که ۴درصد را گیرندهی وام پرداخت میکند و ۸درصد آن را دولت به بانکها پرداخت مینماید. مردم می پرسند: اگر یک میلیارد یورو برای شرایط کرونایی در نظر گرفته شده، پس چرا آن را به شکل وام به مردم میدهید و با بهره از طریق کم کردن از یارانههایشان آن را پس میگیرید؟!
آنچه در نیمه شب پنجشنبه۲۲ فروردین درصحنه رودررویی برای تعیین میزان دستمزد کارگران جهت تمامیت سال۹۹ اتفاق افتاد، نشان از بیشرمی و حتاکی و لاقیدی سرمایه داری کثیف و بنجل و بنگاه داری حاکم در ایران دارد . باید گفت با این نشست و بر خاست دربسته سر انجام کوه موش زائید !
گروه به اصطلاح کارگری حاضر درمذاکرات تعیین حداقل دستمزد که زیر بلیط خانه کارگر هستند، بعد از چانه زنی های طولانی و ریاکاری جلسه را بدون امضائ مصوبه ترک نموده و اعلام کردند که ماده ۴۱ قانون کار توسط دولت و کارفرمایان رعایت نشده است ، انگار که حتی در صورت رعایت این ماده قانون کار، می توانست تغییراساسی درزندگی و معیشت کارگران بوجود آید. این مزدوران و حامیان سرمایه که نام نماینده کارگران را بر خود ید ک می کشند، همچون سالهای گذشته تلاش می کنند که خاک برچشم بخشهایی از طبقه کار و زحمت پاشیده و وانمود نمایند که آنان همه سعی خود را در محافظت از منافع کارگران بکار برده اند… در چنین شرایطی اعتراضات می باید به اشکال متنوع دیگر صورت بگیرد. چنانچه کارگران فولاد اهواز، هفت تپه، هپکو و آذرآب اراک انجام دادند. اما مقدم بر هر چیز می باید تشکل مستقل خود را سازمان داد. همواره باید بخاطر داشت که کارگران شاغل و بیکار هم سرنوشت هستند و می بایست با همدلی ، همپشتی و همگرایی وسیع از همدیگر حمایت کنند.چرا که چاره رنجبران و زحمتکشان ؛ وحدت و تشکیلات است…. با هم این گفتگو را دنبال کنیم!