بسیاری از کشورهای جهان مجازات اعدام را در اوائل یا نیمه قرن بیستم ملغی کردند. پرتغال اما اولین کشوری بود که ۱۵۰ سال پیش اعدام را لغو کرد و حالا حتی مجازات حبس ابد هم ندارد. پرتغال از امن‌ترین‌کشورهای اروپاست.
آخرین حکم اعدام در سوئیس در سال ۱۹۴۰ میلادی یعنی ۷۷ سال پیش اجرا شد. آلمان سال ۱۹۴۹ اعدام را لغو کرد. شغل جلادی در بریتانیا در سال ۱۹۶۴ برچیده شد. در فرانسه اما اعدام طولانی‌تر دوام آورد و گیوتین تازه در سال ۱۹۷۷ به موزه رفت.
تقریبا در تمام اروپا حکم مرگ به عنوان مجازات برای جرایم جزایی، هم‌چنین برای جرمی که “خیانت به امنیت” به شمار رود، برداشته شده است.
کشور “سنت‌های نرم”
در سال ۱۸۶۷ یعنی ۱۵۰ سال پیش پرتغال اولین سرزمینی بود که مجازات اعدام را لغو کرد. ویکتور هوگو، نویسنده سرشناس فرانسوی و بنیان‌گذار مکتب رومانتیسم،این اقدام را گامی بزرگ برای متمدن‌تر کردن جامعه بشری خواند و پرتغالی‌ها را به خاطر این اقدام ستود.
حکم اعدام تا سال ۱۹۷۶ و تنها در زمان جنگ و در موارد معدود ممکن بود در پرتغال صادر شود. مجازات اعدام حتی در دوران دیکتاتوری سالازار (۱۹۲۶ ۱۹۷۴) یک بار هم اجرا نشد. اگرچه مخالفان او به شکنجه و حتی مرگ تهدید می‌شدند.
پرتغال خود را کشور “سنت‌های نرم” می‌داند. کشوری که در سال ۱۹۷۴ دیکتاتوری را ساقط کرد، اما تقریبا بدون خونریزی. در سال‌های اخیر و در اعتراضاتی که علیه سیاست ریاضت اقتصادی در این کشور رخ داد، گاهی گوجه فرنگی‌هایی به سمت سیاستمداران پرتاب شد، اما در مجموع اعتراض‌ها صلح‌آمیز باقی ماند.
در این کشور خارجی ستیزی امری نادر است. پرتغال در عین حال یکی از امن‌ترین کشورهای توریستی اروپاست، اگر از مواردی مانند جیب‌بری بگذریم که آ‌ن‌هم زیاد نیست.
قانون اساسی که در دوره حکومت نظامیان چپ‌گرا در پرتغال تدوین شد، حتی مجازات حبس ابد را هم منع کرد. طولانی‌ترین مجازات زندان در این کشور ۲۵ سال است. بیشتر کسانی که دو سوم این دوران را در زندان‌های پرتغال سر کرده باشند، به صورت مشروط آزاد می‌شود.
در مقام مقایسه می‌توان گفت اگربرای مثال یک قاتل در پرتغال سا‌ل‌هاست که آزاد شده، قاتل دیگری نظیر او در آمریکا در انتظار حکم اعدام بسر می‌برد، حتی اگر نشان داده باشد که خود را اصلاح کرده و تغییر داده است. ۱۵۰ سال پس از لغو مجازات اعدام در پرتغال هنوز در بسیاری از کشورهای جهان صدور و اجرای حکم اعدام با سرعتی عجیب صورت می‌گیرد.
منبع دویچه وله فارسى