نامه ی سهیل عربی زندانی سیاسی از زندان

من سهیل عربی هستم که از اعماق زندانهای مخوف حکومت اسلامی با شما حرف میزنم،  در سال ١٣٩٢ شش سال قبل دستگیر شدم، چرا که در وبلاگ و فیس بوک خودم اسلام و مذهب را نقد میکردم، حکومت اسلامی مرا به اتهام توهین به پیغمبر و خدا و خامنه ای و حداد عادل ، به اعدام محکوم کرد و اگر تا امروز زنده هستم، بدلیل اعتراضات بین المللی، اعتراض شما سازمانهای آتئیست و مدافع حقوق انسان و مخالف اعدام ، و اعتراض در داخل ایران بوده است.

امروز اما مجددا به شما متوسل میشوم، چرا که کرونا در ایران بیداد میکند و در زندانها نیز کم کم پیدا شده و جان همه ما در خطر فوری و جدی است.

همه شما شاید تصویرتان از زندان طبق استانداردهای بین المللی است، ، نه در اینجا  زندان آخر جهنم است. در اینجا زندانی برده حاکمین است و با او رفتاری بشدت وحشیانه و غیر انسانی دارند.  زندان محل اعدام و یا قتل عامدانه هزاران زندانی است. اعدام با طناب دار و همچنین قتل بر اثر بی دارویی و شکنجه و شرایط افتضاح بهداشتی و … و اکنون خطر کرونا و قتل عمد دهها و یا شاید صدها نفر بر اثر این بیماری و نبود امکانات . من میخواهم در این شرایط از شما بخواهم بلند شوید و به هر طریق ممکن به این حکومت فشار بیاورید، ما را حداقل برای مدتی به مرخصی بفرستد ، تا این بار به دست کرونا به قتل نرسیم.

من از طرف صدها و صدها زندانی سیاسی و زندانیان عادی با شما حرف میزنم که انتظار دارند دنیا در این شرایط به داد آنها برسد.

 ابراهیم رئیسی مسئول قوه قضاییه حکومت اسلامی تا کنون زیر فشارها کمی عقب نشینی کرده و به تعدادی از زندانیان مالی و  عادی مرخصی داده اما باید این حکومت تحت فشار قرار بگیرد به کسانی چون من و یا آتنا دائمی  و یا جعفر عظیم زاده و کسانی که  به اصطلاح حکومت، اتهام امنیتی دارند، نیز فورا مرخصی بدهند.

با تشکر سهیل عربی زندانی سیاسی و آتئیست

١٣ اسفند ١٣٩٨

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

سه × دو =