محمد نظری که در سال ۱۳۷۳ با اتهام عضویت در حزب دموکرات کردستان ایران به حبس ابد محکوم شده است در نامه‌ای سرگشاده از اعمال فشار به خانواده‌اش توسط نهادهای امنیتی و جلوگیری وزارت اطلاعات از آزادی‌اش انتقاد کرد.
او در نامه خود که توسط وب‌سایت شبکه حقوق بشر کردستان منتشر شده گفت: «مادرم در سال ۹۰ که جهت پیگیری عفو و تخفیف مجازاتم به تمام ارگان‌ها، سازمان‌ها و حتی بیت رهبری مراجعه کرده بود، تنها یک جواب دریافت کرد: برو دعا کن که اعدام نشد.»
به گفته نظری مادرش “تحت فشار و آزارهای وارده از سوی بعضی نهادها” سکته و فوت کرد.
این زندانی با بیان اینکه در سال ۱۳۹۱ دادگاه مهاباد با آزادی او موافقت کرده بود، افزود کمیسیون عفو و بخشودگی تهران با دخالت نماینده وزارت اطلاعات در زندان رجایی‌شهر کرج مرا فاقد صلاحیت دانسته و با آزادی‌ام مخالفت کرد.
محمد نظری در بخش دیگری از نامه خود گفت: «برادرم که در سال ۹۵ پیگیر آزادی من شده بود از سوی بعضی از نهادهای امنیتی تهدید شده و در نهایت جنازه‌اش در حالی که به ظاهر سکته کرده بود در یکی از جاده‌ها پیدا شد.»
آقای نظری در زندان مرکزی ارومیه دوران محکومیت خود را سپری می‌کند.