بنقل از انصاف نیوز : مادر طاهر قدیریان، یکی از هشت فعال محیط زیست بازداشتی در زندان اوین از ملاقات روز گذشته خود با فرزندش خبر داده و ضمن اشاره به ابتلای آقای قدیریان به نارسایی کبدی در ارتباط با او اظهار نگرانی کرده است. مادر آقای قدیریان در این خصوص گفت: «پسرم میگوید در این چهاردیواری بسیار کوچک هیچ آزادی ندارم و ۱۹ ماه است اینجا هستم و عصبهای چشمم دارد کاراییاش را از دست میدهد و دیگر تقریبا نمیتوانم جایی را نگاه کنم از بس جایی را ندیدم. من الان ۱۹ ماه است شب و ماه و ستارهها را ندیدهام. واقعا شنیدن این موضوع هم برای من شکنجه است». طاهر قدیریان به همراه مراد طاهباز، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی و عبدالرضا کوهپایه، فعالان محیط زیست در ایران هستند که نزدیک به ۶۰۰ روز گذشته را در بازداشت و در زندان اوین به سر میبرند.
به گزارش انصاف نیوز، مادر طاهر قدیریان فضه انارکی با بیان اینکه «پسرم آخرین بار دیروز عصر با من صحبت کرد» به انصاف نیوز گفت که به پسرش گفت شده بعد از کشته شدن یک نفر در این پرونده، ماجرا دچار پیچیدگی و بازداشتش طولانی شده است. انارکی گفت: «پسرم میگوید در این چهاردیواری بسیار کوچک هیچ آزادی ندارم و ۱۹ ماه است اینجا هستم و عصبهای چشمم دارد کاراییاش را از دست میدهد و دیگر تقریبا نمیتوانم جایی را نگاه کنم از بس جایی را ندیدم. من الان ۱۹ ماه است شب و ماه و ستارهها را ندیدهام. واقعا شنیدن این موضوع هم برای من شکنجه است».
او در ادامه گفت: آقای خندان وکیل طاهر قدیریان گفته است که قاضی گفته که چون دادگاه محرمانه است حتی یک «واو» هم نباید از دادگاه بیرون ببرید. طاهر چون الان خیلی مریض است هم از نظر تیروئید مشکل دارد و هم دارویش را دو ماه است ترک کردهاند و گفتهاند که اول شهریور برای آزمایش تو را میبریم که دارو بدهند. در حال حاضر ظاهراً نارسایی کبدی پیدا کرده. میگفت: «برای من آزمایش تیپوسونوگرافی نوشتهاند اما هنوز انجام نشده است». دیروز درخواست کرد که آقای خندان را ببیند، آقای خندان هم دیروز رفت اما فعلاً اجازه داده نشده و گفتهاند بعداً خبر میدهیم.
انارکی افزود: هیچ خبری از دادگاه نیست که کی بخواهند جلسه جدید تشکیل بدهند. وکیل گفت ظاهراً یکی دو جلسه دیگر باید باشد. چون نصف پرونده هنوز بررسی نشده است.
مادر طاهر قدیریان عنوان کرد: من نگران سلامتی بچهها هستم. طاهر میگوید «من سال ۲۰۰۹ دانشمند جوان انسان و کره مسکون شناخته شدم و برای کشورم افتخار کسب کردم. به روستاهای جنوب کشور رفتم و برای ۷۰، ۸۰ نفر شغل ایجاد کردم. من از حیوانات شروع کردم و برای آنها آبشخور ساختم و قلعه شهرمان را از میراث فرهنگی گرفتم که تعمیر کنم که آمدم اینجا و نتوانستم. کاری نکردم که باید اینجا باشم. اما الان فقط میخواهم گشایشی در کار ایجاد شود و این فشار کم شود. یک تلفن راحت بتوانم بزنم، یک ملاقات راحت داشته باشم». یا اینکه آنها را ببرند بند عمومی که بتوانند خودشان را در آینه ببینند. بیش از یک سال و نیم است که اینها بازداشت موقت هستند.