آنچه در برنامه این هفته یکشنبه نوزدهمین روز از ماه خرداد فراهم آورده
در این برنامه به دو موضوع می پردازم :
١- نامه ای از زندان قرچک ورامین
٢- در سنندج پدر مقتول با بخشش خود مانع اعدام شد
نامه سپیده قلیان بعداز انتقال از ا وین به قرچک ورامین : من ایستاده ام : نامه ای از یک دانشجو متعرض ، از یک خبرنگار آزاد که تنها جرمش در دفاع از حقوق کارگران می باشد، مدت هشت ماه هست که زیر شدید ترین فشارهای گرفته است . سپیده عزیز در این نامه به نکان بسیار مهمی اشاره می کنند . یکی از نکات مهم این هست ما را زیر شدید ترین شکنجه روحی و جسمی قرار می دهند تا بگویم که شکنجه نیست . بعداز هشت ماه فشار نتوانست مقاومت سپیده را بکشاند او همچنان به درستی راهی که انتحاب کرده پا فشاری می کنند . سپیده عزیزم ، به توقول خواهیم داد که به همراه خانواده های شما در زندانها را باز کنیم و همه شما را آزاد کنیم .
موضوعی که باید به آن بپردازم ، بخشش یک پدر مقتول در سنندج بود . بخشش در یک کشور ی که قوه قضاییه آن بر اساس اصول انسانی بشد جای نشده باشد . اما در حکومتی ، که این مسئولیت را بر عهده خانواده می گذارد که آنها حکم صادر کنند ، بخشش یک حرکت انسانی و زیبا می شود . در دورانی که هر روزه شاهد ، دستگیری ، اعدام و شکنجه بدست یک حکومت جنایتکار اسلامی هستم . پدری را می بینیم که عزیزش را از دست داده و هر روزه زجر می کشد اما حاضر نشد که خانواده دیگری را در همان شرایط قرار بدهد . زنده باد انسانیت !