مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن)، زندانی سنی مذهب اهل عراق، اوراق استرداد خود به کشورش را در زندان امضا کرد.
روز سه‌شنبه ۷ خردادماه ۱۳۹۸، مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن)، زندانی سنی مذهب اهل عراق در حضور نماینده‌‌های قوه قضاییه و وزارت کشور اوراقی مبنی بر بازگرداندن وی به کشورش را امضا کرد.
منبع مطلعی در این خصوص به رادیو فرهنگ گفت: «روز سه‌شنبه یک نماینده از قوه قضاییه و نماینده‌ای از طرف وزارت کشور در زندان رجایی‌شهر حاضر شدند و از مریوان کرکوکی خواستند که اسناد مرتبط، برای بازگرداندن وی به کشورش را امضا کند».
این نماینده‌ها بنا بر وعده مقامات قضایی، پس از امضای این اوراق، به آقای کرکوکی قول دادند که به زودی مقدمات بازگرداندن او به کشور عراق را فراهم کنند.
«مریوان کرکوکی» که به دلیل عدم تحقق وعده‌های مسئولان قضایی، مبنی بر انتقال او به کشورش از روز شنبه ۴ اسفندماه ۹۷، دست به اعتصاب غذا زده‌بود، “با اصرار خانواده و هم بندانش و با وعده مسئولان زندان، مبنی بر رسیدگی به وضعیتش” روز چهارشنبه ۲۲ اسفندماه ۹۷، به اعتصاب غذای خود پایان داده‌بود.
یک منبع مطلع در این خصوص گفته‌بود: «مریوان کرکوکی زندانی عقیدتی سیاسی کرد زبان اهل عراق در زندان رجایی شهر که ۱۸ روز در اعتصاب غذا بود، با اصرار و پافشاری خانواده و هم بندیانش و نگرانی شدید آنها از سلامتی وی و با قول مساعد رئیس زندان، مسؤلان مربوطه و آقای وزیری قاضی ناظر بر زندان، مبنی بر اعطای آزادی مشروط به او به جای استرداد به کشورش، به اعتصاب غذای خود پایان داد».
مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن) زندانی اهل سنت محبوس در سالن ۲۱ اندرزگاه هفت زندان رجایی‌شهر کرج، که بیشتر محکومیت ۷ سال و نیم خود را پشت سرگذاشته، از روز شنبه ۴ اسفندماه ۹۷ به دلیل عدم تحقق وعده‌های مسئولان قضایی، مبنی بر انتقال او به کشورش دست به اعتصاب غذا زده‌بود.
پیش‌تر گزارش شده‌بود که وی در مدت اعتصاب غذا در وضعیت جسمانی وخیمی به‌سر می‌بُرد و فشار او در زمان اعتصاب غذا به شدت افت کرده‌‌‌بود.
در این شش سال و نیم که از حبس مریوان کرکوکی می‌گذرد تا کنون چندین بار زندانیان عراقی به کشور خود بازگردانده شده‌اند، ولی پیش از این و در همه این موارد، نام این زندانی حذف شده‌بود و مسئولان قضایی و وزارت اطلاعات با انتقال او به کشورش مخالفت می‌کردند.
مریوان کرکوکی شش سال و نیم حبس از هفت سال و نیم دوران محکومیت خود را پشت سر گذاشته. پدرش توسط نیروهای صدام کشته‌شده و مادرش نیز به دلیل کهولت سن و بیماری فوت کرده‌است و اکنون تنها خواسته‌اش این است که باقیمانده دوران محکومیتش را در سرزمین پدری‌اش سپری کند و مانند زندانیان دیگر که وضعیتی مشابه او داشته‌اند به کشورش بازگردانده شود.
این زندانی سنی مذهب، تا کنون بیشتر از ۲۰ نامه به “دادستان”، “دادیار”، “مسئولان قوه قضاییه”، “وزارت اطلاعات” و “سفارت عراق” جهت رسیدگی به وضعیتش نوشته‌بود.
بنا به اظهارات، این زندانی اهل کرکوک، در ۱۶ سالگی به هدف رفتن به اروپا وارد ایران شد و در ۹ آذر ماه ۱۳۹۱ در تهران به دلیل اقامت غیرقانونی و نداشتن پاسپورت بازداشت و پس از یک‌شب، از آگاهی شاپور به زندان اوین انتقال داده‌شد.
این شهروند کُرد سنی مذهب تبعه عراق که هم اکنون، در زندان رجایی‌شهر کرج محبوس است، مدت ۷ ماه را در انفرادی‌های وزارت اطلاعات در بند ۲۰۹ اوین سپری کرد و در طول این مدت، زیر فشار وزارت اطلاعات و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت و سپس به زندان امنیتی میدان نفت کرمانشاه منتقل شد و مدت ۴۰ روز در آن زندان به شدت تحت فشار بود.
سپس وی را به سالن ده زندان رجائی‌شهر کرج انتقال دادند و پرونده‌ی او برای دادرسی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع داده‌شد.
این در حالی بود که وزارت اطلاعات، این زندانی را از حق داشتن وکیل محروم کرده و همینطور درخواست‌های مکررش جهت اطلاع به سفارت عراق و نماینده حکومت اقلیم کردستان رد شد.
این زندانی اهل عراق، توسط قاضی مقیسه، در دادگاهی غیرعلنی، محاکمه شد و با وجود رد کردن همه اتهامات طرح شده علیه خودش، دادگاه، او را به ارتکاب ۸ فقره جرم امنیتی محکوم کرد و به ۳۳ سال و ۳ ماه حبس تعزیری محکوم شد. از جمله اتهاماتی که به آقای کرکوکی تفهیم شد، می‌توان، “اقدام علیه امنیت کشور”، “حمل سلاح جنگی”، “استفاده از لباس نظامی” و تهدید با سلاح” را برشمرد.
منابع آگاه گفته‌اند: «قاضی پرونده بدون روشن کردن مصداق اتهامات مذکور و اثبات ادله و با وجود انکارهای آقای کرکوکی، او را محکوم به ۳۳ سال و ۳ ماه حبس کرد و با وجود اعتراض‌های پی در پی وی، مراجع قضایی، اعتنایی به سخنان او نکرده و در نهایت حکم صادر شده، در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد».
لازم به توضیح است؛ قانون تجمیع جرایم (ادغام) شامل حکم صادره شد و حکم او به ۷ سال و نیم کاهش یافت.
او که در اندرزگاه ۷ سالن ۲۱ زندان رجایی‌شهر محبوس است، مدت‌ها از تماس تلفنی و ملاقات محروم بوده و به خانواده او اجازه داده‌نشده، وسایل شخصی‌اش، مانند لباس و مایحتایج اولیه را تحویل او دهند.
مریوان کرکوکی، پدر و عموی خود را در کشتارهای دسته جمعی انفال سال ۸۸ میلادی از دست داده است و مادرش نیز بر اثر بیماری و کمبود امکانات پزشکی در سال ۱۹۹۵ فوت کرده است.
خانواده این زندانی، بارها از سازمان‌های حقوق بشری خواسته‌‌بودند که جهت استرداد وی به عراق یا آزادی او اقدامی فوری انجام دهند.