آنچه در برنامه این هفته یکشنبه ٢٨ اردیبهشت فراهم آورده شده: نقش مادران در پیش بردن امر دادخواهی -بعد از برگزارى روز کارگر با موج جدیدی از دستگیری مواجه شدیم ، هر چند با مبارزات مادر ان و خانواده های و فعالین آزادیخواه تعدادی از آنها آزاد شدند . اما همچنان زندانهای ایران پر از زندانیان سیاسی می باشد. در همین دوران ما شاهد پیام های تصویری از مادران دادخواه بودیم، قابل بررسی هست .نقش مادرانی که ار دهه پنجاه برای آزادی بچه هایشان مبارزه کردند و درادامه دهه شصت و تا امروز این دادخواهی ادامه دارد. یاد تمامی مادران که الان در کنار ما نیستند گرامی می داریم . نقش برجسته مادران در امر دادخواهی جهانی شده است ، به عنوان مثال از مادران شنبه استامبول ، تا مادران آرژانیتن ، مادران شیلی، مادران خاوران ، مادران دادخواهی همین الان در ایران با توجه به فشارهای هر روزه ادامه دهنده همان مبارزه هستند. در اینجا مایل هستم صحبیتهای از مادران را با شما در میان بگذاریم . یکی از مادران آرژانتین مبارزه اش این طوری توضیح می دهد. زنی که فرزند به دنیا می آورد ، زندگی خلق می کنند و با بریدن بند ناف ، آزادی نوزادش را پایه می گذارد . ما مادرانی هستیم که برای زندگی و آزادی مبارزه می کنیم . از آرژانیتن به سراغ یکی از مادران دهه شصت ، مادر ریاحی عزیر می رویم که الان در کنار ما نیست در یکی از خاطراتشان مطرح می کنند در یکی از روزهای که به خاوران رفته بود ، دستگیرش می کنند ، فرمی بهش می دهند که پر کنند مادر ریاحی می گوید سواد ندارم . اما هر چقدر به من بگوید که سر قبرعزیرانم نروم ، می روم و بگوید مراسم نگیرید باز هم مراسم می گیرم . بازجو بهش می گوید که ما نگفتم سر قبر نرودو مراسم نگیرد چرا دسته جمعی این کار را می کنند . مادر ریاحی عزیز می گوید شما ما را با هم آشنا کردید ما هشت سال در سالنها ملاقات همدیگر را دیدم و آشناشدیم مادر دوتا فرزندانش را در سال ۶۷ اعدام کردند) . این نوع همبستگی همیشه در بین مادران و خانواده های دادخواده بود. از ابتدا داد خواهی خانواده همیشه این سئوال بود ، چرا فرزندان ما را دستگیر کردید ، چرا آنها را اعدام کردید . همین امروز هم مادر ناهید شقاقی ، مادر ناهید خدا جو این سئوال مطرح می کنند که جرم فرزندان ما چیست ؟ بحز اینکه حق خودشان را می خواستند. مادر ناهید خداجو از چهل سال درد و رنج خودش می گوید از اینکه شوهرش و پسرش را کشتند. دیگر از آنها چه می خواهند . مادر ی که سالها رنج را تحمل کرد و همچنان در حال رنج کشیدن هست . اما یک نکته در صحبتهای مادر ناهید بود که بسیار مهم هست و آینکه از همه مردم خواست برای ازادی فرزندانشان و تمامی زندانیان در کنار آنها باشند. باید به خواسته این مادران و همه خانواده های که زیر شدیدترین فشار رزیم هستند ، حمایت کنیم . باید در همه جا در کنار این خانواده های باشیم ، در اعتراضات هر روزه که در ایران جریان دارد شعار آزادی زندانیان سیاسی و همراه با عکس های آنها حمل کنیم . خواسته همه آن که الان در زندان هستند. برای یک زندگی انسانی مبارزه می کردند . پس زنداینان و خانواده های آنها تنها نگذاریم . به امید آزادی همه آنها