درود وعرض ادب دارم خدمت همه ی دوستان وشنوندگان محترم رادیو فرهنگ در ادامه مبحث مبانی ومفاهیم حقوق بشر امروز ودر این برنامه به حقوق بشر بنیادین طرح شده در منشور سازمان ملل و پیمان نامه حقوق بشر می پردازیم انچه که امروز به نظر می رسد حکومت جمهوری اسلامی وقعی بر آن نمی نهند وآنچه اهمیت ندارد همین حقوق بنیادین واساسی مردم است با من سارا باشید در این برنامه
از اساسی ترین حقوق بنیادین بشری حق زندگی است : مطابق ماده شش میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است. این حق باید به موجب قانون حمایت بشود. هیچ فردی را نمی توان خودسرانه بدون مجوز از زندگی محروم کرد در کشورهایی که مجازات اعدام لغو نشده صدور حکم اعدام جائز نیست، مگر
در مورد مهم ترین جنایات طبق قانون لازم الاجرا در زمان ارتکاب جنایت، که آن هم نباید با مقررات این میثاق و کنوانسیون ها راجع به جلوگیری و مجازات
جرم کشتار دسته جمعی )ژنوساید( منافات داشته باشد. اجرای این مجازات جائز نیست مگر به موجب حکم قطعی صادر از دادگاه صالح وعالی مورد اعتبار جهانی هر محکوم به اعدامی حق خواهد داشت که درخواست عفو یا تخفیف مجازات بنماید. عفو عمومی یا عفو فردی یا تخفیف مجازات اعدام در تمام موارد ممکن است اعطا شود حکم اعدام در مورد جرایم ارتکابی اشخاص کمتر از هیجده سال صادر نمی شود .. و در مورد زنان باردار، قابل اجرا نیست به گفته بسیاری از فعالان حقوق بشر مجازات اعدام ناقض حق حیات است سازمان ملل متحد از کشورها خواسته تا مجازات اعدام را لغو کنند. ولی کشورها آن گونه که باید و شاید به فشار سیاسی و اخلاقی سازمان ملل توجهی نشان نداده اند
منع شکنجه
در طول تاریخ از شکنجه به عنوان یکی از روش های بازجویی، مجازات، اجبار و تحت فشار قراردادن فرد استفاده شده است. علاوه بر دولت، افراد یا گروه های دیگر نیز ممکن است انگیزه های مشابه دولت برای تحمیل شکنجه بر دیگران داشته باشند همچنین تمایلات سادیستی افراد مانند مواردی که در قتل ها اتفاق می افتد می توانند از دلایل شکنجه باشد. شکنجه در قرن بیست و یکم توسط .بسیاری از قوانین بین المللی و قوانین داخلی بسیاری از کشورها ممنوع شد شکنجه به عنوان یکی از موارد نقض حقوق بشر در نظر گرفته شده است و ماده پنج اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد آن را غیرقابل قبول و ممنوع اعلام کرد. امضاء کنندگان کنوانسیون سوم و چهارم ژنو رسمن موافقت کردند که
با ممنوعیت شکنجه در مورد زندانیان و شکنجه توسط کنوانسیون ضد شکنجه سازمان ملل متحد با تصویب ۱۴۷ کشور ممنوع شد
منع برده داری و آزادی برده ها از حقوق بین المللی به رسمیت شناخته شده در جهان است و چنانچه در ماده چهارم اعلامیه جهانی حقوق بشر ذکر شده است
هیچ کس را نباید در بیگاری بردگی نگاه داشت؛ برده داری و تجارت برده باید در تمامی اشکال آن ممنوع گردد . با این وجود آمار تعداد بردگان امروزه، بالاتر از هر دوره تاریخی دیگری است این تعداد که ۱۲ میلیون، تا ۲۷ میلیون گزارش شده است اکثر ا کسانی می باشند که برده بدهی هایشان هستند؛ که عمدتا در جنوب آسیا بوده و اسیر بدهی های وام
دهندگانشان می باشند، که گاهی این بردگی تا نسل ها ادامه پیدا می کند قاچاق انسان در درجه اول متوجه زنان و کودکان برای سوءاستفاده های جنسی و تجارت سکس است گروه هایی مانند گروه ضد برده داری آمریکایی، ضد برده داری بین المللی، آزادی
بردگان، انجمن ضد برده داری و جامعه ضد برده داری همچنان برای رهایی جهان از برده داری تلاش می کنند
حق برخورداری از یک محاکمه منصفانه هر انسانی حق دارد که در شرایط مساوات کامل از امکان دادرسی منصفانه و علنی توسط یک محکمه مستقل و بی طرف جهت پیگیری حقوق و تعهدات خود یا برای دفاع از هر اتهام جزایی که به او وارد شده است بهره مند گردد حق برخورداری از یک محکمه منصفانه در بسیاری از مناطق و به عنوان یکی از ابزارهای بین المللی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است. این حق، یکی از گسترده ترین موضوعات حقوق بشر است، که همه اسناد بین المللی حقوق بشر، آن را تقدیس نموده اند؛ و بیش از هر ماده دیگری به آن توجه شده است. با این وجود تفاوت های زبانی و مکانی در این مورد حقوق بشر این موضوع را به طور گسترده و در شرایط یکسان تعریف کرده است. هدف از این حق اطمینان از برقراری مناسب عدالت است. حداقل حقوقی که در یک محاکمه عادلانه در دعاوی مدنی و کیفری باید رعایت شود عبارتند از حق برخورداری از دادگاه صالح، مستقل و بی طرف، حق برخورداری از یک جلسه عمومی، حق برخورداری از زمان معقول در محاکمه، حق داشتن وکیل مدافع، حق تفسیر
آزادی بیان
آزادی بیان به معنی صحبت آزادانه و بدون سانسور است. ضمن اینکه آزادی بیان در معنای عام خود، شامل موارد گسترده تری از حرف زدن آزادانه همچون دریافت اطلاعات و ایده های مختلف اظهار نظر و جستجوی اطلاعات بدون در نظر گرفتن معیاری خاص برای آن می شود. حق آزادی بیان در هر کشوری محدودیت هایی دارد و یک حق مطلق نیست محدودیت هایی مانند ممنوعیت
افتراء، تهمت، نشر اکاذیب، تحریک به ارتکاب جرم و غیره. حق آزادی بیان به عنوان یک حق انسانی در ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، در قوانین بین المللی .حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده است : مطابق ماده نوزدهم میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی هیچ کس را نمی توان به مناسبت عقایدش مورد مزاحمت و اخافه قرار داد هر کس حق آزادی بیان دارد. این حق شامل آزادی تفحص و تحصیل و اشاعه اطلاعات و افکار از هر قبیل، بدون توجه به سر حدات، خواه شفاها یا به صورت نوشته یا چاپ یا به صورت هنری یا به هر وسیله دیگر به انتخاب خود می باشد
آزادی عقیده ومذهب
هر انسانی محق است که از آزادی اندیشه و عقیده و مذهب بهره مند شود، این حق شامل مواردی چون آزادی تغییر مذهب یا عقیده و آزادی در داشتن دین به تنهایی یا در گروه های دیگر به صورت خصوصی یا عمومی و انجام عبادت های خود وغیره می شود
مطابق ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی هر کس حق آزادی فکر، عقیده و مذهب دارد. این حق شامل آزادی داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به طور فردی یا جمعی، خواه به طور علنی یا در خفا در عبادات و . اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می باشد
هیچ کس نباید مورد اکراهی واقع شود که به آزادی او در داشتن یا قبول یک . مذهب یا معتقدات به انتخاب خودش لطمه وارد آورد آزادی ابراز مذهب یا معتقدات را نمی توان تابع محدودیت هایی نمود، مگر آنچه منحصر ا به موجب قانون پیش بینی شده و برای حمایت از امنیت، نظم، سلامت یا اخلاق عمومی یا حقوق و آزادی های اساسی دیگران ضرورت داشته باشد دولت های طرف این میثاق متعهد می شوند که آزادی والدین و بر حسب مورد سرپرستان قانونی کودکان را در تأمین آموزش مذهبی و اخلاقی کودکان مطابق . معتقدات خودشان محترم بشمارند
آزادی ترک یک مذهب یا جدا شدن از یک گروه مذهبی ونیز ارتداد وترک دین از بخش های اساسی آزادی مذهب است. همچنین حق عوض کردن مذهب، یا دنبال نکردن مذهب به طور کلی، که ماده ۱۸ اعلامیه حقوق بشر آن را تحت پوشش قرار داده است. گروه های حقوق بشر از جمله سازمان عفو بین الملل کمپین هایی را سازماندهی کرده است، برای حمایت و محافظت از کسانی که به دلایل عقیدتی، فکری، سیاسی و هنری دستگیر یا زندانی شده اند
گرایش های جنسی و هویت جنسیتی
حقوق مربوط به گرایش جنسی و هویت جنسی در واقع احترام به زندگی خصوصی و افراد و مصونیت آن ها در مقابل بیان گرایش های جنسیشان تعریف شده است و در کنوانسیون های حقوق بشر، در مواد ۱۷ و ۲۶ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده ۸ و ۱۴ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر در سازمان ملل متحد آورده شده است
دوستان عزیز شنونده انچه واضح وبدیهی است هیچ یک از حقوق بنیادین بشری در ایران در حال حاضر اجرا نمی شود…. به ویژه حقوق مدنی وسیاسی وقریب چهل سال است که ملت ایران گروگان وزندانی در بند این حاکمان نالایق می باشند اما به یا د داشته باشیم که رویای بزرگ ازادی تنها شعله ی روشن این راه تاریک است وملت هایی که در طول تاریخ رویای آزادی وازادگی را نداشتند تن به اجبار وتکرار تاریخ تاریک خود داده اند… مردم ایران به یاد داشته باشند که سرنوشت هیچ قومی تغییر نخواهد کرد مگر به دست همان مردمان با امید اتحاد در مسیر ازادی وسربلندی ایران عزیزمان