با اینکه زیاد نگارشم را مناسب نمیدانم
اما نیاز دانستم از امیر علی مرادی مان بگویم
از امیر علی که سالهاست با حضور و وجودش خالصانه و بدون چشم داشت در هر جمع انسان مداری ، حضور داشت و تلاش و فعالیت هایش برای همه ما عیان است
امیر علی ما بسیاری از لحظات شیرین، حمایتی و تجمع هایمان را ثبت کرد بدون اینکه خود در خلق کردن تصاویر زیبایش حضور داشته باشد .
حضور داشت اما نه برای عکس .
حضور داشت و دارد برای آزادی واقعی.
برای آزادی تلاش کرد و میکند که حال گریبان خودش را گرفته و کنون رهسپار دانشگاهش میکنیم
دانشگاهی که نه با پول ترم ها ،کاغذ و مدرک را بخرد
این اموزشگاه امیر علی ما هزینه هایش را جسمی و با شکنجه میگیرد
و میدانیم جناب مرادی با رتبه و درجه ای درخشان این واحد ها را هم پاس میکند
امیرعلی جان این نه وداع بلکه این یک تجدید پیمان دوباره است
پیمانی که با امدن در راه انسانی و آزادی بستیم
و اینک همه ما اینجاییم که بگوییم که ما،یکی هستیم
زمانی در زندان
زمانی در مبارزه
و زمانی هم شهید شدیم
ما مردمیم
و هر چقدر هم به ماظلم شود اخر یاد میگیریم حقمان را چگونه باید بگیریم
در این تجدید پیمان ،با خود میگوییم که ما، یکی هستیم در مقابل ظالمان
و چه خوش گفت ماندلای ماندگار
که فرق من با زندان بانم این است
او از پنجره سلول تاریکی را مینگرد
و من از همان پنجره روشنایی و امید را
پس ما را هم چون خود بدان و پشتیبانی ما را هر لحظه با خودت حس کن
حتی در بحث با مامور و مزدوری که خرج خانه و زن و فرزندانش را از زندانی کردن تو تامین میکند
ان هنگام به فکر هدفمان که اگاهی فرزند ان مزدور است باش
با تشکر رفیق، خواهر ، برادرت حوریه فرج زاده طارانی به نمایندگی از جامعه