یک پناهجوی ایرانی پس از دوسال دربدری در کمپ های صربستان و انتظار برای ورود به اتحادیه از طریق قانونی ،شب گذشته از کمپ خود خارج گردید و صبح امروز جنازه وی توسط دیگر پناهجویان در جنگل پیدا شد ، این درحالیست که دمای هوا در صربستان در این روزها چندین درجه زیر صفر بوده است. وی در این مدت راه های ناموفق و پرخطری را برای ورود به کشورهای اتحادیه اروپا (گیم )تجربه کرده بود ودراین اواخر در افسردگی شدید به سر می برد .
متاسفانه آنچه امروز از پناهجوی ایرانی تعریف شده منصفانه نبوده و نیازمند تحلیلی اجتماعی و عمیق است .
ایرانیانی که نه تنها به دلایل اقتصادی بلکه به علت نبود امنیت اجتماعی ، آزادی های مدنی و نقض حقوق شهروندی راهی صربستان شده اند پس از دست دادن پولشان مجبور به اقامت در کمپهای صربستان هستندو برای رسیدن به کشورهای عضو اتحادیه اروپا به حرکتهای پرخطر و ناامنی دست می زنند
در این کمپ ها اگرچه سه وعده غذا و جای خواب وجود دارد اما آنچه یک پناهجو نیازمند آن است وضعیت ثابت اجتماعی و سلامت روحی و روانی افراد است .
در این کمپ ها به علت ترانزیت بودن حتی افراد با بیماری های پرخطر قرنطینه نشده و امکان درمان برای افراد نیازمند به مراقبت ویژه وجود ندارد..