صالح‌الدین مرادی، درویش گنابادی که به دلیل پیگیری وضعیت هشت درویش گنابادی “مفقود شده” در زندان تهران بزرگ، به همراه محمدرضا درویشی، یکی دیگر از درویشان زندانی، دست به اعتصاب غذا زده‌بود، می‌گوید که توانسته روز یک‌شنبه ۲۷ آبان‌ماه، ملاقات کوتاهی، با آنها داشته‌باشد. وی پس از این ملاقات به اعتصاب غذای خود پایان داد.
این درویش گنابادی با هشت درویشی که پس از حمله‌ی گارد زندان فشافویه به درویشان متحصن در تیپ ۳ آن زندان به مکانی نامعلوم منتقل شدهبودند، پس از ۸۲ روز بی‌خبری، دیدار کرد.
بنا به گزارش مجذوبان نور، این دیدار در سلول‌های انفرادی زندان فشافویه انجام شده و صالح‌الدین مرادی پس از ملاقات با هشت درویش به اعتصاب غذای خود پایان داده است.
به گفته‌ی آقای مرادی این هشت درویش پس از حمله‌ی گارد زندان فشافویه به درویشان زندانی در روز هفتم شهریور، به سلول‌های انفرادی منتقل شده و در آنجا محبوس بوده‌اند.
از جزئیات این ملاقات و وضعیت جسمی هشت درویش گنابادی اطلاعی در دست نیست.
هشت درویش گنابادی با نامهای رضا انتصاری، محمد شریفی‌مقدم، کسری نوری، مرتضی کنگرلو، سینا انتصاری، مهدی اسکندری، امیر نوری و حسام معینی پس از حمله‌ی روز هفتم شهریور گارد زندان فشافویه به درویشان متحصن در تیپ ۳ آن زندان به مکان نامعلومی منتقل شدهبودند و قریب به ۳ ماه بود که خانواده‌هایشان در بی‌خبری کامل از وضعیت آنان بسر می‌بردند.
صالح‌الدین مرادی و محمدرضا درویشی دو تن از درویشان گنابادی، با اعلام اعتصاب غذای خشک، خواستار پاسخ صریح مسئولان زندان فشافویه در مورد وضعیت “هشت درویش گم‌شده” در آن زندان شده بودند.
مسئولان زندان فشافویه به خانواده‌های این هشت درویش که خواستار ملاقات حضوری با زندانیان خود بودند، تنها به ذکر این که در انفرادی نگهداری شده‌اند و برای آنان پرونده جدید قضایی باز شده است اکتفا می‌کردند.
گزارش‌گران بدون مرز(RSF) که نهادی غیرانتفاعی است، ۲۵مهرماه، از جاوید رحمان گزارش‌گر ویژه سازمان ملل برای وضعیت حقوق بشر در ایران خواسته‌است که در مورد این دراویش، اقدامی فوری انجام دهد.
گزارش‌گران بدون مرز(RSF) از جاوید رحمان گزارش‌گر ویژه سازمان ملل برای وضعیت حقوق بشر در ایران می‌خواهد، درباره وضعیت اسفبار روزنامه‌نگاران زندانی در ایران که خودسرانه بازداشت و در دادگاه‌هایی ناعادلانه محکوم شده‌اند، به فوریت اقدام کنند.
گفتنی است، صبح روز ۷ شهریور ۱۳۹۷ نیروهای گارد زندان فشافویه به دراویش محبوس در بند ۳ این زندان حمله ور شده و با توسل به باتوم، شوکر و گاز اشک آور زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
البرز اسکندری، کسری نوری، رضا انتصاری، پوریا نوری، مهدی اسکندری، سعید سلطانپور، مهرداد رضایی، علی عبیداوی، حسن شاهرضا، سخاوت سلیمی، امیر نوری، جعفر احمدی، بابک مرادی، مجید مرادی، محمدرضا درویشی، حیدر تیموری، علی محمدشاهی، البرز اسکندری، امین سلیمانی، سجاد برادران و اکبر داداشی بر اثر حمله‌ی گارد زندان به درویشان متحصن مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته و وضعیت جسمی‌شان وخیم اعلام شده است.
مأموران گارد زندان برای سرکوب درویشان متحصن که خواسته‌ی خود را آزادی زنان درویش محبوس در زندان قرچک اعلام کرده بودند به پرتاب گاز اشک‌آور و استفاده از شوکر و باتوم متوسل شده و درویشان گنابادی را با توهین و فحاشی مورد ضرب و شتم شدید قرار داده‌اند.
بنابر گزارش‌های واصله از زندان تهران بزرگ؛ ضاربین طی حمله علاوه بر استفاده از باتوم و شوکر و گاز اشک‌آور اقدام به کندن موی سر و صورت و سبیل بعضی درویشان کرده‌اند.
فرزادی رئیس زندان تهران بزرگ و فرخ‌نژاد معاون زندان تهران بزرگ، در حضور محبی رئیس کل سازمان زندان‌ها، شخصاً درویشان گنابادی متحصن را مورد ضرب و شتم قرار داده و منجر به شکستگی دست و سر و جراحت درویشان محبوس شده‌اند.
در روز ۳۰ بهمن ماه دست کم ۶۰ زن از جامعه تحت تبعیض دراویش گنابادی به خاطر شرکت در تظاهراتی که پس از استفاده نیروهای امنیتی از ضرب و شتم، اسلحه گرم، ماشین‌های آب‌پاش و گاز اشک‌آور به خشونت کشانده شد، بازداشت شدند.
این زنان بعد از دستگیری به بازداشتگاه وزرا منتقل شدند و گفته‌اند که در آنجا مورد بازجویی‌های رعب‌آور، فحاشی با صدای بلند و بازرسی‌های بدنی تعرض‌آمیز توسط ماموران زن قرار گرفتند.
پیش از این ده‌ها تن از فعالین سیاسی و اجتماعی نسبت به وضعیت دراویش گنابادی محبوس در زندان و سلب حقوق اولیه آنها، ابراز نگرانی کرده و با امضای نامهای مشترک بر لزوم اجرای قانون در روند رسیدگی به پرونده‌هایشان تاکید کرده بودند.
تجمع اعتراضی موسوم به گلستان هفتم روز دوشنبه ۳۰ بهمن در اعتراض به بازداشت نعمت‌الله ریاحی، از دراویش گنابادی ساکن شهرکرد که روز ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ از سوی مأموران امنیتی در تهران بازداشت شده بود صورت گرفته‌بود.
این درویش گنابادی ساکن شهرکرد، برای حمایت از قطب دراویش در جریانات اخیر گلستان هفتم به تهران آمده‌بود.
منابع خبری گفته‌اند “دراویش بازداشتی از ابتدای بازداشت، از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم بوده‌اند و دادگاه آنان بدون اجرای تشریفات قانونی و بهره‌مندی از حق وکیل و برخلاف قانون آئین دادرسی کیفری برگزار شده است.”
فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی‌ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضدصوفی در قم که این سلسله را به ضدشیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.
در سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.