خانواده شاهرخ زمانی، فعال کارگری که به طرز مشکوکی در زندان درگذشت، خطاب به هموطنان و نیروهای آزادی خواه در باره اعدام های اخیر بیانیه ای منتشر کردند.
متن بیانیه خانواده شاهرخ زمانی را به نقل از رادیو فرهنگ بخوانید:
هموطنان عزیز و
نیروهای آزادی خواه
ساعت ۴ بعد از ظهر ۲۲ شهریور سال ۹۴ تلفن ناآشنا خبر مرگ شاهرخ را در حالی به ما داد که ساعتی قبل با او صحبت کرده بودیم. همه چیز روشن بود او را در حالی که سه سال و نیم از حکم زندانش باقی مانده بود کشتند تا شاید صدای آزادی خواهی خاموش شود.
ولی این جنایت ناجوانمردانه نه به فعالیت نیروهای سیاسی و اجتماعی پایان داد و نه به قساوت نیروهای امنیتی و قضایی، بطوری که هم اکنون سه سال بعد از قتل شاهرخ بحران سیاسی و اقتصادی، سرکوب آزادیخواهان، قتل و اعدام فعالان سیاسی و اجتماعی همچنان ادامه دارد.
در طی این دو سال گذشته ده ها نفر از هواداران حفظ محیط زیست، فعالان سیاسی و اجتماعی، فعاان حقوق زنان و مدافعان حقوق بشر، تعدادی از اعضا کانون وکلا و انجمن های مدنی، عده ای از فعالان صنفی معلمان، کارگران، دانشجویان، تعداد زیادی از معترضان دی ماه و اعتراضات بعدی در شهرستاهای مختلف کشور و تعداد زیادی از دراویش و فعالان گروه های ملی و قومی تحت عناوین کاذبی چون فعالیت علیه امنیت ملی، بهم زدن نظم اجتماعی و فعالیت جاسوسی بازداشت، زندانی، تبعید، اعدام و یا محروم از حقوق انسانی خود شده اند.
سحرگاه هفدهم شهریور رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی تیرباران شدند.
زندان های کشور مملو از فعالان سیاسی و اجتماعی است،
سانسور و سرکوب ادامه دارد،
ناامنی شغلی، تورم و گرانی افسار گسیخته دمار از روزگار مردم در آورده است،
بیکاری، فقر، طلاق، اعتیاد، فحشا و خودکشی بیداد می کند،
اختلاس، رشوه، قاچاق، رانت خواری و فساد مالی به رفتار عادی دولت مردان بدل شده است،
ظاهرا در شرایط فعلی راه گریز از بحران های سیاسی؛ اجتماعی و اقتصادی وجود ندارد. حل آنها به همت یکپارچه و مشترک همه نیروهای مترقی و آزادیخواه بستگی دارد.
ما خانواده شاهرخ زمانی به نام نامی شاهرخ و همه مبارزین راه ترقی و آزادی کشورمان ضمن محکوم نمودن هر نوع فشار و خشونت علیه نیروهای مترقی و آزادی خواه از همه نیروهای مترقی و آزادیخواه می خواهیم برای نجات کشور و برای آزادی مردم ایران متحد شوید و طرح نو بیاندازید.
زنده باد آزادی
خانواده شاهرخ زمانی
۹۷/۶/۲۰
گفتنی است روز یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ برخی منابع کارگری و رسانه های حقوق بشری خبر از مرگ «شاهرخ زمانی» فعال کارگری محبوس در زندان رجایی شهر کرج را منتشر کردند.
به گفته شاهدان عینی، پیکر این فعال کارگری زندانی با “سیاهی و کبودی‌هایی بر بدن” و “کاملا بی جان”، جهت “کالبدشکافی” به پزشکی قانونی منتقل شد و گمانه‌زنی‌های اولیه بر پایه “سکته مغزی” این زندانی از سوی مسئولان زندان رجایی شهر اعلام شد.
این فعال کارگری، در سال ۱۳۹۰، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و در شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر، به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه به قصد بر هم زدن امنیت ملی به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد.
شاهرخ زمانی در تاریخ ۲۴ دی ماه همراه با محمد جراحی در محل کارش دستگیر و برای اجرای حکم به زندان مرکزی تبریز منتقل شد.
در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۹۱ وی را به طور غیر قانونی و بدون حکم قاضی با دست بند و پابند از زندان تبریز خارج کرده و به زندان یزد منتقل کردند. در هفدهم مردادماه وی مجدداً به زندان تبریز بازگردانده شد و در نهایت در تاریخ ۲۲ مهر ماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
شاهرخ زمانی در شهریور ماه ۱۳۹۳ اجازه حضور در مراسم ازدواج دخترش را پیدا نکرد و دربهمن ماه ۹۳ نیز این فعال کارگری نتوانست حتی برای مدتی کوتاه در خاکسپاری و تشییع مادرش حضور داشته باشد، این در حالی است که به دلیل دوری مسافت تبریز تا کرج وی امکان ملاقات مستمر با اعضای خانواده را نیز نداشت.
«نینا زمانی» دختر «شاهرخ زمانی» در آن زمان گفته بود که “پدرش ۴ سال محروم از مرخصی و در۳ سال گذشته از ملاقات حضوری محروم بوده و حالا درحالی خبر مرگ او از سوی مسوولان زندان تایید شده که هیچ بیماری جسمی یا مشکل جسمی که منجر به مرگ شود نداشته.”
مراسم خاکسپاری «شاهرخ زمانی» روز سه شنبه ٢۴ شهریورماه ۱۳۹۷ در گورستان “وادی رحمت ” شهر تبریز با حضور صدها نفر از بستگان، کارگران و یارانش برگزار شد.