نامه زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد به زانیار مرادی زندانى سیاسى محکوم به اعدام

نامه زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد به دنبال ترور اقبال مرادی، پدر زندانی سیاسی محکوم به اعدام زانیار مرادی، نامه‌ای به این زندانی سیاسی نوشت:

دست‌های آلوده به خون جوانان میهنمان امروز هم پدری زحمت‌کش و مقاوم را از ما گرفت.

زانیار عزیز زخم‌های خود را به تو پیشکش می‌کنم این بهترین چیزی است که زندگی به من داده است زیرا هر کدام زا آنان نشانه‌ی گامی به پیش است در راه جانباختگان راه آزادی که همچون سروهای همیشه سبز سرزمینمان هستند.

سرو با همه درختان فرق زیادی می‌کند چون سرو هر چقدر برگهایش می‌ریزد، سرسبزتر و مقاومت‌تر می‌شود. نه سرمای سوزناک زمستان می‌تواند از طراوتش بکاهد نه گرمای تابستان توانای مقابله با آن را دارد.

آره زانیار عزیز به هر جای این سرزمین قدم می‌نهم نشانی از جانباختگاه راه آزادی کُردستان در آن می‌بینم.

کوه‌های سرسخت ماکو برایم یادآور شیرین علم‌هویی دوست نازنین دوران کودکی‌ام است و کوه‌های بلند هورامان یادآور رفیق گرانقدرم، فرزاد کمانگر و آبیدر مهمانواز یادآور فرهاد وکیلی پدر هورام، هوراز و هنگامه.

امروز هم آوای پدر فداکار و مبارزمان، این سمفونی عظیم و باشکوه است که در گوش جهانیان می‌نوازد.

آره رفیق عزیزم این را گفتم تا بدانی با تو همدردم و جاودان شدن پدر همیشه غم‌خوراتان را تبریک عرض می‌نمایم.

ترور پدرت، اقبال مرادی پدری دلسوز و یاری‌رسان در حقیقت ترور دست‌های یاری‌رسان بشریت است، تو با استقامت و از خودگذشتگی میراث‌دار پرچم این مبارزین راه آزادی شدی.

من ضمن محکومیت این ترور، در پشت میله‌های زندان پیمانی دوباره می‌بندم که تا محقق شدن اهداف این جانباختگان که چیزی جز آزادی نیست، به مبارزه خود ادامه دهم.

زینب جلالیان

مردادماه سال ۱۳۹۷

زندان خوی

منبع : حقوق بشر کردستان