گردهمایی جمعی از شاگردان محمد علی طاهری و فعالان حقوق بشر، جمعه، ۲۹ تیرماه ۹۷مقابل سرکنسولگری ایران در هامبورگ برگزار شد.
اجتماع کنندگان خواستار آزادی بیان، عقیده و آزادی اجتماعات جهت لغو مجازات اعدام و برابری حقوق زنان و مردان در ایران و رفع تبعیض نژادی، قومی، ملیتی، مذهبی، جنسی و جنسیتی شدند.
گفتنی است در این گردهمایی گزارشی از آخرین وضعیت محمدعلی طاهری، زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین ارائه شد و اجتماع کنندگان خواستار آزادی فوری نورعلی تابنده، رامین حسین پناهی، محمد حسین مالکی، آرش صادقی، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، نسرین ستوده، سهیل عربی، آتنا دائمی، زینب جلالیان، مصطفی دانشجو، هنگامه شهیدی، عبدالفتاح سلطانی و عبدالرحمان سنگانی شدند.
در ادامه تصاویری از تجمع و متن کامل دو بیانیه آمده است:
بیانیه ۱ (با سلام هایی گرم و صمیمانه به شما)
امروز ما در هامبورگ، مقابل سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران گرد هم آمده ایم، تا صدای زنان و مردان جان به لب رسیده ایران باشیم. صدای هزاران انسان بی گناه که به جرم اندیشه به اسارت در آمده اند. صدای زنانی که نزدیک به ۴۰ سال است در قفس زندگی می کنند. صدای قوم ها، ملیت ها، ادیان، نوکیشان، دگرباشان و همه آنهایی که مورد تبعیض و ظلم حاکمان هستند. ما صدای انسان هایی هستیم، که جرمشان “دل های سرشار از مهر شان است برای محیط زیست”.
از کوههای استوارمان صدای ضجه به گوش می رسد. از دشت هایمان فریاد. از مرداب و تالاب و حیات وحش، از رود های سرشار از آب، از جنگل و نیزار، تنها حسرت بر جای مانده است.
بخاطر بحران مدیریت و سودجویی حاکمان هر لحظه مکانی در آتش می سوزد، پروازی سقوط می کند، اتوبوسی از دست می رود، سرپناهی ویرانه می شود یا اینکه زمین فرو می نشیند.
قلب کودکانی که هنوز پر از امید بود و چشم هایی که منتظر فردایی روشن، چه راحت ربوده شد. افسوس که نه گوشی برای شنیدن ضجه های مادران و پدران داغدیده از طرف مسولین شنوا بود و نه وجدانی برای پیگیری ماجرا. به دختران در زاهدان، گروهی تجاوز می شود اما به جای متجاوزگر، حامیان دختران به زندان افکنده می شوند. به فرزندانمان که برای تحصیل علم رفته بودند تا فردای ایران را بسازند، آموزگار درس تجاوز و سکوت آموخت.
نظام برای صعود از پله های ثروت، قدرت و ستایش با تمام قوا از ابزار سرکوب علیه مردم ایران استفاده می کند اما نمی داند که:
نردبان خلق این ما و منیست- عاقبت زین نردبان افتادنیست
هر که بالاتر رود ابله‌ترست- که استخوان او، بتر خواهد شکست
ایران آزادی می خواهد، ایران امنیت می خواهد، ایران آب می خواهد، ایران نان می خواهد، ایران ثروت خود را برای خود می خواهد، ایران هوای پاکیزه و رقص و شادی می خواهد.
قتل و غارت بس است. اعدام، خشونت، ترور، شکنجه، تبعیض، تحقیر و تجاوز بس است. سانسور، شنود تلفن و جاسوسی، تهدید و وادار کردن انسان ها به سکوت، پخش اعترافات اجباری و بدنام کردن افراد بس است.
بازداشت وکلا و تبصره ماده ۴۸، که نشانه بی اعتباری جایگاه عدالت در سیستم قضایی و دادرسی ایران است، دیگر بس است.
ما امروز در پیشگاه جهانیان نقض مستمر حقوق بشر در ایران توسط جمهوری اسلامی ایران را متذکر شده و از تمامی مجامع بین المللی و مدافعان حقوق بشر خواهانیم که از مردم رنجدیده ایران حمایت کنند.
ما خواهان آزادی تمامی زندانیانی هستیم که به جرم اندیشه در حبس می باشند!
و خواهان:
آزادی بیان، آزادی عقیده و آزادی اجتماعات!
لغو مجازات اعدام!
برابری حقوق زنان با مردان در ایران!
رفع تبعیض نژادی، قومی، ملیتی، مذهبی، جنسی و جنسیتی، هستیم!
آزادی محمد علی طاهری، نورعلی تابنده، رامین حسین پناهی، محمد حسین مالکی، آرش صادقی، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، نسرین ستوده، سهیل عربی، آتنا دائمی، زینب جلالیان، مصطفی دانشجو، هنگامه شهیدی، عبدالفتاح سلطانی و عبدالرحمان سنگانی را خواهانیم!
همچنین ما خواهان آزادی تمامی زنان و مردان دراویش، وکلا، فعالان مدنی و فعالان محیط زیست هستیم!
با سپاس از حضور و پشتیبانی شما
هامبورگ ۲۰ ژوییه ۲۰۱۸ برابر با ۲۹ تیر ۱۳۹۷
جمعی از شاگردان محمد علی طاهری
بیانیه ۲ (گزارشی کوتاه در باره وضعیت محمد علی طاهری)
محمد علی طاهری بنیانگذار عرفان حلقه و دوطب مکمل ایرانی “فرادرمانی و سایمنتولوژی” )ذهن – روانشناسی فرا کل نگر( است. او بدلیل دگر اندیشی بارها از طرف سپاه پاسداران انقلاب تهدید، دستگیر و شکنجه شده است. محمد علی طاهری از اوایل اردیبهشت ۱۳۹۰ به اتهام “توهین به مقدسات” به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و نه میلیاردریال جزای نقدی” محکوم شد. همچنین محمد علی طاهری از آغاز دوران حبس، در بخش ویژه امنیتی بند ۲الف اوین در تهران نگه داشته شده و از فرستادن او به بند عمومی تا کنون جلوگیری بعمل آمده است.
محمد علی طاهری یکی از بیشمار قربانیانی است که نه تنها به دلیل دگراندیشی بلکه بخاطر داشتن محبوبیت فراوان، نظام از او وحشت دارد. از اینرو با روش های گوناگون بعنوان فردی که “مخرب امنیت” است قصد دارد او را حذف کند.
باید اذعان داشت که نفوذ پنهان و آشکار باندهای مخوف امنیتی در سیستم قضای کشور مانعی سر راه اجرای عدالت هستند که این موضوع را به وضوح می توان در مورد آقای طاهری مشاهده کرد.
با اینکه دوره محکومیت ناعادلانه پنج ساله محمد علی طاهری در فوریه ۲۰۱۶ بهمن ۱۳۹۵ به پایان رسیده و همچنین دو بار حکم اعدام ایشان نقض شده و از تمامی اتهامات تبرئه شده اند. قاضی پرونده ابولقاسم صلواتی با بی توجهی و بی احترامی به رای دیوان عالی کشور، پس از ۲ سال و اندی نگه داشتن ایشان از نو حکمی ۵ ساله صادر کرد.
سید محمود علیزاده طباطبایی وکیل ایشان در باره حکم اخیر اظهار داشته اند: “دادگاه بدوی، طاهری را با استناد به ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۹۲ به پنج سال حبس محکوم کرده است؛ در حالی که ما معتقدیم اگر هم موکل مرتکب جرمی شده، در سال ۸۹ بوده است بنابراین مشمول قانون مصوب سال ۹۲ نمی شود؛ این نظر را دیوان عالی کشور در رسیدگی های قبلی خود نیز تایید کرده است.”
شایان ذکر است که پس از پایان دو سال بازداشت موقت برای ایشان قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی صادر شده بود. با وجود پرداخت قرار یعنی ۴۰۰ میلیون تومان، آقای طاهری نه تنها آزاد نشد بلکه با اتهاماتی چون “ساب النبی” که پیش تر از این اتهامات تبرئه شده بود، ۱۱ تیر ماه ۱۳۹۷ به زندان تهران بزرگ، بند جرایم و مواد مخدر انتقال یافت.
در پی شکایت های متعدد محمد علی طاهری از ضابطین ، پرونده به شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر فرستاده شده است. این در حالیست که فرجام خواهی در صلاحیت شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر نبوده و پرونده بایستی برای بررسی به دیوان عالی کشور ارسال شود. تمامی این شواهد حاکی از این است که رسیدگی به شکایت آقای طاهری همواره با کارشکنی مسولین امنیتی روبرو بوده است.
شایان ذکر است که آقای طاهری پس از گذشت ۲ هفته اسارت در زندان تهران بزرگ به زندان اوین بازگردانده شد. ناگفته نماند که چند روز خانواده و اطرافیان در بیخبری کامل از وی و نگرانی بسر بردند.
آنچه ما امروز می خواهیم آزادی فوری محمد علی طاهری است!