انچه در برنامه امروز ٢٩ اردیبهشت ٩٧ براى شنوندگان رادیو فرهنک فراهم آورده شده است :
کازرون در چند روز اخیر پر التهاب بود . ظاهرا اعتراضات مردم به تقسیمات جدیدی که حکومت از نظر شهری اعمال کرده با بی توجهی مسئولان روبرو شده و همین بی توجهی باعث گسترده تر شدن اعتراضات شده . در تظاهرات مسالمت امیز مردم کازرون، تعداد زیادی دستگیر میشوند . خانواده های دستگیر شدگان با تجمع در محل نگهداری فرزندانشان ،خواستار ازادی انها میشوند . اما مامورین با گاز اشک اور و گلوله با مردم برخورد میکنند . امار موثق و دقیقی از کشته شدگان در دست نیست ولی شعار مردم نشان میدهد که مطالبات و اعتراضات مردم به ارکان حکومت ، وارد مرحله جدیدی شده است:”میکشم ،میکشم ، آنکه برادرم کشت” هشدار به حکومت است . پیامی اشکار که نشان میدهد، سرکوب شدید اعتراضات مسالمت امیز ، مردم راخشمگین تر کرده و احتمال عواقب جبران ناپذیر را بیشتر میکند .
-دیدار مادران با دایه شریفه مادر رامین و پروانه حسین پناهی، همچنین دیدار محمد نجفی وکیل دادگستری با این خانواده و انتشار عکسی از پدر رامین که حرفهای بسیاری را بیان میکند . یکی از اثرات مخرب اعدام ، سرعت بخشیدن به روند پیر شدن اعضای خانواده ، بخصوص پدر و مادر زندانی محکوم به اعدام است . با دیدار از خانواده های محکوم به اعدام ، جویبارهای شفقت و مهربانی و همدلی را به سوی آنان روانه کنیم .وکیل این زندانی اعلام کرده که رامین بیش از انکه برای اعدام شدنش ناراحت باشد از اینکه به او اتهام تروریست بودن زده اند ناراحت است . او مدت سه ماه در دفاع از مناطق کرد نشین با داعش جنگیده است . او همه فعالیتهای خود را در جهت ازادی انسانها عنوان کرده است .
-محمد ثلاث همچنان زیر حکم اعدام . او نمونه ای اشکار برای اعمال قدرت حاکمیت بر اقلیتهای فکری و دینی همچون دراویش است .
-مسئولین به ارش و گلرخ اجازه ملاقات ندادند . انواع ملاقات و ارزش آن در حفظ روحیه زندانی . چگونه عدم ملاقات، تبدیل به اهرم فشار بر روی زندانی میشود ؟
-شلاق بر علیرضا سپاهی ،روزنامه نگار و نویسنده ی مقاله “جهل تواناتر از سیل” ، شلاق بر اندیشه و ادبیات است . همچنانکه شلاق بر پشت کارگران اق دره شلاق بر پشت همه مزدبگیرانی است که میگویند “نان من کو، حق و حقوق من کو؟” . شلاق بر پشت زندانی فرود میاید ولی روح او را تکه تکه میکند .