آرش صادقی؛ خطر ابتلا به بیماری سرطان روده بزرگ

آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، به بیماری «کولیت زخمی» یا «کولیت اولسروز» حاد مبتلا شده است و اگر بیماری‌اش درمان نشود، احتمال ابتلا به بیماری سرطان روده بزرگ وجود دارد.

به گزارش رادیو فرهنگ و به نقل از کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مسئولین زندان رجایی شهر و اطلاعات سپاه، با درمان آرش صادقی در مراکز درمانی تخصصی مخالفت می‌کنند. وی به بیماری «کولیت زخمی» یا «کولیت اولسروز» حاد مبتلا شده است و اگر بیماری‌اش درمان نشود، احتمال ابتلا به بیماری سرطان روده بزرگ وجود دارد.

آرش صادقی در دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی، تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد. همچنین قاضی پورعرب، رئیس شعبه ۵۴ دادگاه حکم ۴ سال حبس تعلیقی وی را لازم‌الاجرا اعلام کرد. به این ترتیب آرش صادقی هم اکنون در حال سپری کردن ۱۹ سال حبس خود در زندان رجایی شهر کرج است.

وی به علت اعتصاب غذاهای طولانی مدت و پیاپی به بیماری های مختلف دچار شده است و از ناراحتی تنفسی و بیماری های گوارشی، معده و روده به شدت رنج می برد. گفته شده کلیه وی به دلیل اعتصاب غذاهای مداوم و عدم رسیدگی پزشکی دچار آسیب های جدی شده است.

آرش صادقی، اولین بار، ۱۸ تیر ۱۳۸۸، مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد.

این فعال حقوق بشر اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس اسفند ماه با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که موقتاً از زندان آزاد بود، مأموران برای بازداشت وی به خانه‌اش یورش بردند که همین امر موجب سکته و درنهایت فوت مادر آرش صادقی شد.

آرش صادقی آخرین بار خردادماه ۱۳۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین جهت اجرای حکم بازداشت شد. وی در آبان ماه ۱۳۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهرماه ۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. این زندانی سیاسی آخرین بار در اعتراض به انتقال همراه با ضرب‌وشتم همسرش گلرخ ایرایی و هم‌چنین آتنا دائمی از زندان اوین به زندان قرچک (شهرری) دور تازه‌ای از اعتصاب غذای خود را از روز جمعه ۶ بهمن ۱۳۹۶ آغاز کرد، ولی در ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۶ به دلیل ضعف شدید جسمانی و در احترام به درخواست همبندانش در زندان رجایی شهر به اعتصاب غذای خود پایان داد. وی در مورد پایان اعتصاب غذای خود در ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۶ چنین نوشت:

“دوستان هم بندم از همان آغاز مصرانه از من خواستند که از این تصمیم صرفنظر کنم و در طی این چند روز بی وقفه حضور آنها را با تمام دلواپسی هایشان در کنار خود احساس کرده ام که نهایتا در احترام به درخواست آنان تصمیم گرفتم به اعتصاب غذای خود پایان دهم.”

“به واقع آنچه امروز با آن مواجه هستیم، ستمی است فراگیر و سیستماتیک که زخم شلاقش را بر پیکر این مردم نشانده. آنجا که خبری از عدالت نباشد، دفاع از حق جرم است و سرزمینی که آزادی در آن در زنجیر است اعدام و تبعید و زندان امری بدیهی شمرده می شود.و سرنوشت من و گلرخ و آتنا هم جدا از این واقعیت نیست.

گلرخ و آتنا حق دارند که از شان و جایگاه انسانی خود دفاع کنند همانگونه که امروز زنانی به تنگ آمده از ستم و نابرابری حقوق به تاراج رفته شان را در خیابانها فریاد می کشند.
من از اعتصاب غذا دست کشیدم چرا که درد خود را بارها کوچکتر از مصیبت مادری که جنازه فرزندش را در مقابلش می گذارند و می گویند معتاد بوده یافته ام.”
“جایی که مردم جان خود را برای تحقق آزادی جمعی و همگانی در خیابانها به مخاطره می افکنند، دیگر اعتصاب و اعتراض از مرزهای فردی و گروهی گذر کرده و پاسخ به آزادی مسیری بالا بلندتر را جستجو می کند.”

پیش‌تر عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای از مقامات ایران خواسته بود «آرش صادقی» را آزاد کنند.

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

سه × 5 =