٢٣ فروردین سالروز در گذشت شاهرخ مسکوب پژوهشگر، شاهنامهپژوه، مترجم و نویسنده ایرانی بود. شاهرخ مسکوب در سال ۱۳۰۴ در شهر بابل به دنیا آمد. دورهی ابتدایی را در مدرسهی علمیه تهران، پشت مسجد سپهسالار سپری کرد. دوران دبیرستان را در اصفهان گذراند و در سال ۱۳۲۴ از اصفهان به تهران آمد و در رشتهی حقوق دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد.
پس از سرخوردگی از فعالیتهای سیاسی، از حزب توده کناره گیری کرد و به ادبیات و ترجمه و به طور خاص به شاهنامه و فردوسی رو آورد.
نخستین نوشتهی او «مقدمهای بر رستم و اسفندیار» که در سال ۱۳۴۲ به چاپ رسید، حیرت همگان را برانگیخت و خیلی زود پرآوازه شد و نشان داد که نویسندهی آن از استعداد درخشان و قلمی گویا و توانا برخوردار است.
سوگ سیاوش دومین کتاب مسکوب حاصل تأملات پیگیر او در اساطیر شاهنامه است به قول نویسندهای: «کسی چون مسکوب در سوگ سیاوش ننشست».
ارمغان مور آخرین کتاب شاهرخ مسکوب حاصل عمری پژوهش نویسنده دربارهی شاهنامه با رویکرد به مقولههای اساسی بشری، چند ماه پس از مرگ مسکوب به چاپ رسید.
شاهرخ مسکوب نهایتا در بیست و سوم فروردین ۱۳۸۴ به علت ابتلا به سرطان خون در پاریس دیده از جهان فروبست. پیکر وی در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شدهاست.
٢٧ فروردین سالروز درگذشت “پروین دولتآبادی “شاعر و از بنیانگذاران شورای کتاب کودک بود،کتاب شعر گل بادام او جایزه شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶ را از آن وی کرد. پروین بیشتر با اشعاری که برای کودکان سروده و به ویژه اشعاری که در کتب درسی مدارس از او به چاپ رسیده است شهرت دارد، در حالی که او شاعری توانا در سبک های گوناگون غزل، قصیده، مثنوی و شعر نو نیز هست وى زاده ۱۳۰۳و درگذشت ٢٧ فروردین ۱۳۸۷) میباشد.
٢٧ فروردین سالروز درگذشت “شجاعالدین شفا “ادیب، نویسنده، پژوهشگر و مترجم سرشناس ایرانی بود که قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷، سمتهای فرهنگی مختلفی از جمله ریاست کتابخانه ملی پهلوی را بر عهده داشت. اکثر آثار انتشار یافتهٔ شجاعالدین شفا در سه دهه آخر زندگیش، رو به سوی تاریخ اسلام و نقد ادیان ابراهیمی دارد. از مهمترین آثار وى :دائرهالمعارف روابط فرهنگی ایران با کشورهای جهان از آغاز تا امروز ، تولدی دیگر (در نقد ادیان به خصوص تاریخ اسلام از صدر آن تا امروز)،پس از ۱۴۰۰ سال (دربارهٔ تاریخ هزار و چهار صد سالهٔ ایران پس از اسلام) از کلینی تا خمینی ، در پیکار اهریمن، جنایت و مکافات (نخستین انقلاب سیاه تاریخ جهان)، پنج نقد بر تولدی دیگر
وى در ۱۳ آذر ۱۲۹۷ در قم زاده شد و در ۲۷ فروردین ۱۳۸۹ در پاریس درگذشت .
٢٧ فروردین زادروز محمدعلی بهمنی ، شاعر و غزلسرای ایرانی است. بسیاری بر این عقیدهاند که غزلهای او وامدار سبک و سیاق نیما یوشیج است. نخستین شعر بهمنی در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، به چاپ رسید وى زادهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در اندیمشک میباشد
٢٨ فروردین زادروز ایرج قادری (زاده ۲۸ فروردین سال ۱۳۱۳ در تهران و درگذشته ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۱ تهران)، کارگردان، فیلمنامهنویس و بازیگر سینمای ایران بود. ایرج قادری در ۴۱ فیلم کارگردان، ۴ فیلم نویسنده، ۷۱ فیلم بازیگر، ۹ فیلم تهیهکننده و ۱ فیلم تدوینگر بود. نخستین کار سینمایی او بازی در فیلمِ چشمه آب حیات به سال ۱۳۳۸ و واپسین کارش کارگردانی و بازی در فیلمِ شبکه به سال ۱۳۸۹ بود.
٢٩ فروردین زادروز ارفع کرمانی شاعر ایرانی
سید محمود توحیدی متخلص به ارفع فرزند مجدالسادات از شاعران معاصر کرمانی و فعالان عرصه شعر و غزل معاصر ایران بهشمار میآید.شروع تحصیلاتش در مقطع ابتدایی و متوسطه در زادگاهش بودهاست و تحصیلات عالیه را در حوزه زبان و ادبیات فارسی تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه فردوسی مشهد گذراندهاست.. ارفع ۴ سال پی در پی (۱۳۵۰–۵۴) نویسندهٔ برتر کشور شناخته شد. از ارفع کرمانی غزلهای زیادی باقی مانده که به دلیل گرایشهای صوفیانه وی در حوزه عرفان قرار میگیرند. آنچه از نوشتههاو سرودههای وی به جاست مجموعه غزلهایش با عنوان «یاسها و داسها» و «دیوان اشعار» و «در شهر قصه هیچ عجیبی عجیب نیست»؛ وهمچنین تألیفی است تحت عنوان «بحث انتقادی راجع به تشبیهات لیلی ومجنون نظامی و جامی». «یاسها و داسها» نخستین بار در ۱۳۷۹ به چاپ رسید و بارها با تجدیدنظر و تصحیحات تازه منتشر شد. در این مجموعه، ارفع تعدادی از غزلهای خود را چاپ کرد و توانایی خویش را در سرودن غزل نشان داد. غلامحسین یوسفی که یکی از استادان دوران تحصیل ارفع در دانشگاه فردوسی مشهد بوده دربارهٔ شعر ارفع میگوید: «در غزل فارسی معاصر، شعرهای ارفع در شمار آثار خوب و خواندنی و برجسته است وى ٢٩ فروردین سال ١٣٢٢ در کرمان زاده شد و در ١٣ بهمن سال ١٣٧٩ در کرمان در گذشت .
٢٩ فروردین سالروز تیرباران بیژن جزنى تئوریسین و عضو بنیانگذار سازمان چریکهای فدایی خلق ایران میباشد ، وى در اواسط اسفندماه ۱۳۵۳ به زندان اوین برده میشود و در شبانگاه ۲۹ فروردین ۱۳۵۴ همراه با ۶ نفر از رفقای گروه و ۲ نفر از زندانیان مجاهد در تپههای اوین توسط مأمورین ساواک و زندان اوین تیرباران میگردد. شش فدایی، حسن ضیاظریفی، احمد جلیلی افشار، مشعوف کلانتری، عزیز سرمدی، محمد چوپانزاده، عباس سورکی. و دو مجاهد مصطفی جوان خوشدل، سید کاظم ذوالانواری همراه با بیژن جزنی تیرباران شدند. بیژن جزنى زاده ١٣١۶ در تهران بود