۵ فعال مدنی مرد که در روز ۸ مارس (روز جهانی زن) در مقابل وزارت کار از سوی نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت شده‌بودند، ۲۶ اسفند با تامین قرار کفالت، موقتا تا برگزاری دادگاه از زندان تهران بزرگ(فشافویه) آزاد شدند.
به گزارش رادیو فرهنگ و به نقل از کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، ۵ فعال مدنی مرد به نام‌های علی افسونگر، علی سالم، پیمان چهرازی، مهرداد قاضی و جواد عباس توللی که در روز پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ در روز جهانی زن،از سوی نیروهای انتظامی و امنیتی در مقابل وزارت کار، بازداشت و به زندان فشافویه منتقل شده بودند. روز گذشته ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ با تامین قرار کفالت به صورت موقت تا برگزاری دادگاه از زندان فشافویه آزاد شدند.
پیش از این نیز بازداشت‌شدگان زن حاضر در تجمع ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ (۸ مارس، روز جهانی زنان) مقابل وزارت کار، شامگاه دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۶ از زندان قرچک ورامین با قرار کفالت به صورت موقت آزاد شده بودند.
سودابه رخش، مولود حاجی‌زاده، آینا قطبی ، بنفشه جمالی، مرضیه امیری، شهلا انتصاری، زهره اسدپور ،عاطفه خسروی ،آزاده بهکیش، مهشید اسدپور، بهار اصلانی، معصومه اکبری، زهرا احمدی و زهرا آیتی از جمله زنانی هستند که پیش تر با قرار کفالت به صورت موقت از زندان قرچک آزاد شده بودند.
۱۷ اسفند ۱۳۹۶ به مناسب هشت مارس روز جهانی زنان، شماری از فعالان مدنی براساس فراخوانی که پیش‌تر در شبکه های اجتماعی منتشر شده‌بود، اقدام به برپایی تجمعی، مقابل ساختمان وزارت کار در تهران کردند. این تجمع با حضور نیروهای انتظامی و ماموران امنیتی به خشونت کشیده شد. براساس گزارشات منتشر شده، ۸۹ نفر (۵٩ زن و ٢۵ مرد) در این تجمع بازداشت شدند.
برگزارکنندگان تجمع هشت مارس در بیانیه‌ای به تبعیض دامنه‌دار جنسیتی و پایمال شدن حقوق زنان در عرصه‌های مختلف جامعه ایران و از جمله نابرابری حقوقی زنان و مردان در قوانین ایران پرداخته بودند.
رفع تبعیض جنسیتی در حوزه کار و اشتغال و تحصیل، فراهم شدن زمینه حضور زنان در تمام مشاغل بدون هیچ استثناء و اغماض و حذف تمام موانع جنسیتی در استخدام زنان در دستگاه‌های دولتی و غیردولتی، برقراری بیمه بیکاری مکفی برای همه زنان بیکار و خانه دار و برخورداری زنان خانه دار از حقوق بازنشستگی و از کار افتادگی، پرداخت دستمزد برابر با مردان به همه زنان در رده های شغلی مشابه، حق مرخصی زایمان، جرم‌زدایی از فعالیت‌های جنبش زنان ایران و تصویب قوانین حمایتی در زمینه منع خشونت خانوادگی، آزار خیابانی و آزار جنسی در محیط کار و ایجاد خانه های امن برای زنان قربانی خشونت خانوادگی از جمله مطالباتی است که در بیانیه فعالان زنان مورد تاکید قرار گرفته است.