پریسا رفیعی دانشجوی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و فرزند سلطان‌علی رفیعی عضو شورای منطقه حزب اتحاد توسط افرادی که خود را نیروهای امنیتی معرفی کرده انده بازداشت شد.
به گزارش امتداد، در چهارمین روز بازداشت پریسا رفیعی به شدت نگرانی‌های خانواده‌ی او افزوده شده است.
پدر این دانشجوی بازداشتی در کانال تلگرامی خود در این باره نوشت:
از ارگان/نهاد بازداشت‌کننده‌ی او بی‌اطلاعیم. به طور شفاهی و از این طرف و آن طرف شنیده‌ایم که اطلاعاتِ سپاه او را بازداشت کرده اما به طور رسمی با ما تماس گرفته نشده و بیان نشده کجا و برای چه اتهام یا اتهاماتی او را بازداشت کرده‌اند؟!
نمی‌دانیم محل نگهداری او کجاست و در چه شرایطی است و از سلامتی او بی‌خبریم.
اجازه داده نشده وکیلش او را ببیند و وکالتنامه را به امضایش برساند؛ در جریان اتهام یا اتهاماتش قرار بگیرد و نکات لازم را یادداشت نموده و ارائه کند.
حق قانونی اوست که از اولین دقایق تحت نظر قرار گرفتن و یا بازداشت شدن درخواست وکیل کند. وکیل داشته باشد و با خانواده‌اش تماس بگیرد و بازداشتش را به اطلاع خانواده برساند اما مظلومانه از این حقوق مسلم خود محروم شده و شده‌ایم.
ما اعتراض شدید داریم به این روند و مانده‌ایم که شکایتمان را به کجا ببریم.
دیروز گفتند بازپرس نیست در نتیجه در بی‌خبری کامل از دلبندمان روز و شب را سپری کردیم. امروز که بازپرس حضور داشت به وکیل پریسا و بنده که این همه راه را از زنجان به قصد دیدن و آزادی او آمده بودم، اجازه دیدن او و یا شنیدن صدایش را ندادند.
نمی‌دانم قانون آیین دادرسی کیفری را برای چه کسی وضع کرده‌اند؟ مواد ۴ الی ۷ و مواد ۴۸ و ۵۰ آن قانون در مورد فرزند ما اعمال نمی‌شود و ما از چنین نادیده انگاشتن قانون به کجا پناه ببریم؟! وضعیت اعمال بقیه‌ی مواد مرتبط با او را هم می‌توان از روی چنین شیوه‌ی مواجهه‌ای به داوری نشست.
پریسا یک جوان و دختر ۲۱ ساله است و از اهالی سیاست که ۳۰ یا ۴۰ سال از عمر خود را در سیاست می‌گذرانند نیست که بدین سیاق او را بازداشت و در ایزوله نگه داشته‌اند.
او یه دانشجوست، فعالیت‌های صنفی و مدنی او شفاف است. نه خدای ناکرده جنایت کرده و نه اختلاس داشته که او را بی‌ارسالِ هرگونه احضاریه‌ای بازداشت کرده‌اند.
اگر احضاریه‌ای می‌دادند او حتما برای پاسخگویی در دادسرا حاضر می‌شد و پرسشها را پاسخ می‌داد.
پریسا را فورا آزاد کنید جای او دانشگاه است نه بازداشتگاه امنیتی.
اقتضائات و مطالبات دانشجویی را دریابید و او را آزاد کنید.
موجب عزیمت جوانان نخبه به خارج از مرزها نشوید آنها سرمایه‌های اصلی ما هستند و کشور به تفکر و شایستگی‌شان نیاز دارد.