بیانیه ی حشمت طبرزدی در رابطه با حملات سیاسی یکی از امضا کنندگان فراخوان رفراندوم، علیه طرفداران پادشاهی پارلمانی.
حفظ اتحاد یک ضرورت انقلابی است.
با انتشار فراخوان ۱۵ تن برای برگزاری رفراندوم زیر نظر مجامع جهانی به قصد آری یا نه به جمهوری اسلامی و گذار مسالمت آمیز از آن، موج بزرگی در رسانه ها و فضای مجازی، در پشتیبانی از این فراخوان به راه افتاد.
از آنجا که من نیز از امضا کنندگان آن فراخوان هستم، خودم را در پیامدهای آن شریک و مسئول می دانم.
طبیعی است که دو جریان البته با نیات متضاد با این فراخوان به مخالفت بر خیزند. جریان اول، وابستگان ریز و درشت رژیم هستند که به نام اصولگرا یا اصلاح طلب، و به این دلیل که برایشان آشکار است حتی طرح رفراندوم به دلیل نارضایتی بیش از ۹۰ درصدی از رژیم، برایش کشنده و تحقیر آمیز است، به مخالفت برخاستند. این جریان با تغییر رژیم به شدت مقابله می کند.
جریان دوم اما بخشی از اپوزسیون است که گمان می کنند وارد فضای کاملا انقلابی شده ایم و طرح رفراندوم می تواند راه گریزی برای نجات رژیم از سرنگونی قطعی به وسیله ی انقلابی تمام عیار باشد. از دید من و سایر امضا کنندگان فراخوان رفراندوم اما این برداشت به کلی اشتباه است، ولی آنها حق دارند نظر مخالف با این فراخوان را اعلام کنند.
در عین حال این فراخوان به هدف متحد کردن همه ی گرایش های دموکراسی خواهانه، اعم از جمهوری خواه تا مشروطه خواه، سوسیال دموکرات تا لیبرال دموکرات و چپ و راست اپوزسیون دموکرات می باشد.
حملات سیاسی یکی از امضا کنندگان فراخوان، به یکی از گرایش های معروف به پادشاهی پارلمانی و آقای رضا پهلوی، نمی تواند با نیت اصلی ما که اتحاد همه نیرو ها است، سازگاری داشته باشد.
می دانیم که در ایران امروز، هیچ گرایشی نمی تواند خودش را نماینده ی مطلق همه ی گرایش ها و خواسته های ایرانیان بداند. بنابراین باید نمایندگان همه ی گرایش ها اعم از جنبش های برابری طلب قومی، مذهبی، جنسیتی تا مشروطه خواه و جمهوری خواه در کنار هم قرار بگیرند نه این که نه تنها حضور نمایندگان آنها در جمع ۱۵ تنی خود را نادیده گرفته، بلکه به بخشی از آن هجوم سیاسی نماییم که این امر با اصول پلورالیسم و دموکراسی سازگاری ندارد.
باید به رنگین کمان گرایش های سیاسی ایرانیان باور داشته باشیم و از سخنان تفرقه آمیز پرهیز کنیم.
حشمت اله طبرزدی
۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۶ خورشیدی.