امروز در گفت و شنودی در مورد اعتراضات و تظاهرات سراسری اخیر ایران با بانو شعله پاکروان همراه شدیم؛
بانو شعله پاکروان از دردهای مردم ایران گفت که مسئولین به وعده های خود عمل نکردند.
به نظر خانم پاکروان این جنبش بر خلاف آنچه حکومت اصرار دارد آنرا به گرسنگان بدهد اینطور نیست.
بلکه از همه اندیشه ها هم هست و خیلی از شعارها نشان می دهد که مطالبات فقط مطالبات اقتصادی نیست.
شعله پاروان در بخشی از صحبت های خود گفت:
به جای رسیدن به درد مردم آن ها را شلاق زدند و به زندان انداختند و پرونده های امنیتی ساختند.
اکنون مردم می خواهند که مفسدین محاکمه شوند و من بعید نمی دانم که یکی از مطالبات در روز های آینده همین باشد که از کشورهای خارجی بخواهند که هر مال و اموالی که غارت گران به خارج برده اند بلوکه شود
برای مردم ایران دیگر قابل قبول نیست که مسئولین بعد اینهمه کشتار برای خودشان در خارج کشور کاخ و قصر بخرند.
روز حساب نزدیک است.
باید برای تک تک عزیزانی که زیر خاک کرده اند پاسخگو باشند…
حالا آمده اند و اپوزیسیون قلابی برای مردم درست کرده اند، اینها در کت مردم نمی رود و مردم هوشیار شده اند و من می خواهم که معترضین به این فکر کنند و یک مرز برای خودشان، روشن کنند که کیا در صف آن ها هستند،
هر کسی که کمترین و کوچکترین حدی به اندازه پرکاهی با حکومت زد و بند داشته مردم بدانند که آن از مردم نیست…
مردم با الفاظ فریب نخورند.
در ادامه این گفت و شنود بانو شعله پاکروان در مورد نقش زنان و دختران ایرانی اینطور می گوید:
ظلم مضاعفی به زنان ما شده، حقوقی که در قانون ما بود چه بود؟
از موقع طلاق، تقسیم ارث، گرفتن دیه حق زنان ما ضایع شده است
دختران شین آبادی را هنوز حق و حقوقشان را نداده اند…
کجا می شود تحمل کرد که دختر ایرانی حق دیدن ورزش مورد علاقه اش را ندارد اما دختر فلان مقام می رود در ورزشگاه و پز می دهد که در ورزشگاه ها می روند و تصاویرش منتشر می شود
کم نبوده اند خبرها و حضور آقازاده ها که به دیسکوها و بارها می روند، حالا می خواهند به حجاب دختران ما با زور و کتک متوسل شوند؟
اینها دختران و زنان را خشمگین میکند و بعد شاهد کیف دختران و پسران آقازده هاست
اینها را نمی توانند تحمل کنند که چرا یک دوچرخه نمی توانیم داشته باشیم ولی اینها می توانند هر طور دلشان خواست رفتار کنند…
من این چنین رفتاری را تشویق نمی کنم اما اینها را مردم دارند می بینند و مگر تا چه حد می توانند تحمل کنند؟!
مردم چی دارند برای از دست دادن؟
شغل مساوی دارند؟
از نظر حقوقی مساوی اند؟
از چه نظر برابرند؟
بانو شعله پاکروان در صحبت هایش خطاب به بسیجی ها و ماموران که مقابل مردم قرار گرفته اند، اینطور گفت:
خیلی از شمابه خاطر پولی که برای گذران زندگی بهتان داده اند و از بدبختی رفته اید و باتوم دستتان گرفته اید .
بسیجی ها، سپاهی ها و مامورانی که با زنجیر و باتوم و موتور به جان مردم افتاده اید، تا فرصت هست برگردید به طرف مردم، به خاطر اینکه مقامات فرار می کنند و شما می مانید و یک مردمی که تمام نفرتی که از حکومت دارند سر شما خالی خواهند کرد
بهترین راه همین است که همین روزهای اول خیزش تمرد کنید
به خواهران و برادران خود بپیوندید
اگر به شما می گویند که اینها (منظور تظاهرکنندگان است) دشمن شما هستند یا به شما می گویند از دین خارج شده اند و …نه به این حرفها گوش ندهید، خیلی از کسانی که الان در تظاهرات هستند آدم های متدینی هستند…
بانو شعله پاکروان در انتهای صحبت هایش از عزیزانی که در تظاهرات جان خود را از دست داده اند گفت:
تنم لرزید از تصاویر جان داده ها
که چطور سر و صورتشان خونی بود
مطمئن باشید که آن تیرها را هر کسی زده تقاصش را پس خواهد داد و برای همه مردم که دادخواهی می کنند آرزوی قوت و توان و سلامتی می کنم و ازشان می خواهم که از مطالبات و خواسته های خود کوتاه نیایند…
این گفت و شنود را به اتفاق بشنویم:
برای عضویت در تلگرام رادیو فرهنگ اینجا کلیک کنید
شما می توانید آخرین ویدئوها و تازه ترین خبرها را بدون سانسور ببینید و بشنوید