نامه‌ی بیست و نهم محمد مهدوی فر سراینده شعر معروف الفبا خطاب به رهبری در مورد موضوع شکستِ داعش در سوریه :
رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
بعد از سلام و عرض احترام
از شخصی سؤال کردند، آیا فلانی نماز می‌خواند؟
گفت، من ندیده‌ام نماز بخواند ولی دیده‌ام که روزه می‌خورد.
رهبر عزیز
ما ندیده‌ایم که شما داعش را خارج از مرزهای ایران سرکوب کنید ولی دیده‌ایم که شما مخالفان و منتقدان خودتان را داخل مرزهای ایران سرکوب کنید، تهدید کنید. بی‌حیثیت کنید. به آن‌ها تهمتِ فتنه‌گری و نفوذی و عاملیت بیگانه بزنید. به زندان بیفکنید. در سلول‌های انفرادی محبوس کنید و سال‌های سال، بدون محاکمه و بدون داشتن حق دفاع که از حقوق اولیه یک انسان است، در مخالفت با نص صریح قانون اساسی و در مخالفت با نص صریح شرعِ مقدس، به حبس و به حصر بیندازید!!
عقل سلیم به ما می‌گوید، آنچه را که ندیده‌ای باور مکن و آنچه را که دیده‌ای باور کن، هر چند بوق تبلیغاتی خیلی قوی باشد.
ما از تلویزیون خیلی چیزها می‌شنویم، تلویزیون خیلی چیزها می‌گوید، مگر هر چه تلویزیون می‌گوید، ما باید باور کنیم؟
ما سال‌هاست که دیگر حرف‌های صدا و سیما را باور نمی‌کنیم. شخص دوم مملکت یعنی رئیس‌جمهور به صدا و سیما می‌گوید رسانه‌ی میلی!! مگر نمی‌گوید؟
او رئیس‌جمهورِ مملکت است، ضد انقلاب که نیست! حتماً یک چیزی می‌داند که می‌گوید.
من این حرفِ رئیس‌جمهور را به زبان ساده ترجمه می‌کنم.
رسانه‌ی میلی یعنی رسانه‌ای که به میل رهبری و سپاه سخن می‌گوید.
اصلاً از خود شما می‌پرسم، آیا صدا و سیما به میل مردم سخن می‌گوید یا به میل شما؟
زمانه‌ی غریبی شده است.
آمریکا ادعا می‌کند، داعش زائیده‌ی ایران و منهدم شده‌ی آمریکاست.
ایران ادعا می‌کند داعش زائیده‌ی آمریکا و منهدم شده‌ی سپاه است.
عقل می‌گوید، هیچ سخنی را بدون تحقیق باور نکنیم. این حق ماست که تحقیق کنیم.
زمان‌هایی بود که ما بدون تحقیق هر سخنی را از شما می‌پذیرفتیم. آن زمان‌ها هنوز اعدام‌های دسته‌جمعیِ هزاران زندانی سیاسی صورت نگرفته بود.
هنوز در حرم امام رضا علیه‌السلام بمب‌گذاری نشده بود. قتل‌های زنجیره‌ای صورت نگرفته بود. عاشورای هشتاد و هشت، به صورت وارونه برای مردم تفسیر نشده بود. در اعتراضات خیابانی آدم‌های بی‌گناه کشته نشده بودند. در خیابان‌ها اسیدپاشی به صورت زنانِ مظلوم نشده بود.
ولی حالا مدتی است که ما عجیب تحقیق می‌کنیم و به عجیب نتایجی می‌رسیم. جل‌الخالق!
جناب آقای خامنه‌ای، ممکن است شما به شدت عصبانی بشوید که چرا من پیروزی‌های شما را در سوریه زیر سؤال می‌برم.
آقای رهبر چه اشکالی دارد که من ادعاهای شما را زیر سؤال ببرم و شما سؤالات مرا را زیر جواب ببرید و توضیحات شما نیز به گونه‌ای باشد که هم من قانع بشوم و هم مردم.
به نظر من، شایسته‌تر آن بود که در موضوع شکستِ داعش، قبل از اقدام به جشن و سرور و قبل از انجام تبلیغات فراگیر، ابتدا ثابت می‌کردید که شما در سوریه، انحصاراً با داعش می‌جنگیدید، زیرا برخی بر این باورند که شما در کشور سوریه، فقط برای حفظ بشار اسد با مخالفان وی جنگیده‌اید و از قضا بعضی از آن مخالفان که شما با آنان جنگیده‌اید، خودشان در جبهه‌های دیگر با داعش در حال ستیز بوده‌اند و در مواضع عقیدتیِ خود، هیچ وجه مشترکی با داعش نداشته‌اند.
رهبر عزیز؛
از اینکه این نامه را با دقت می‌خوانید و با دقت بیشتری پاسخ می‌گویید و به خاطر نوشتن این نامه، مجدداً مرا به سلول انفرادی نمی‌اندازید، پیشاپیش صمیمانه تشکر می‌کنم، زیرا من به خاطر نامه‌های قبلی تازه از حبس آزاد شده‌ام.
خداوند به شما جزای خیر بدهد.
محمد مهدوی فر
تخریبچی و غواص دفاع مقدس
دوم آذر نود و شش