و براى فرامرز هفت خوانى شبيه هفت خوان رستم ساخته شده ، اين منظومه ها را بجرات ميتوانم بگويم كمتر كسى در دست دارد و تلاش نموده ام همه اين نامه ها را در دفترى چند جلدى چاپ كنم ، فرامرز يعنى فرا ( پيش ) و آمرز ( بخشنده دشمن ) ميباشد ، پيشاپيش دشمنت را ببخش معنى ميدهد ، ابتدا نام فرآمرز بوده كه با البرز قافيه ميشده و امروز ما فرامرز ميگويم ، چند بيت بسيار ارزنده و حقوق بشرى در ميدان جنگ و با اسيران را از زبان رستم و در پند به فرزندش اينگونه آورده شده :
ببخش و مكش آن شه نامور / كه بيخ بريده نرويد دگر
زدخت كسان ديده بربندو دل / كه نيكو نباشدجوان دل گسل
ترا پارسايى و نيكى بهست / به هرانجمن نيك نامى مهست
بارى سلسله گفتار فرامرزنامه را در ٨ قسمت خواهم گفت و اكنون بخش دوم را پيشكش دارم به شما دوستاران فرهنگ و ادب پارسى ، پيروزباشيد
