بادرود به برنامه دیگری از سلسله برنامه های مادران صلح دادخواه رادیو فرهنگ خوش آمدید
اجازه بدهید قبل از هر چیزی کشتار ساکنان کمپ لیبرتی را که منجر به کشته شدن ۲۳ ایرانی و زخمی شدن تعداد کثیری از آنان شده است را محکوم نمائیم و کلیه مخالفان را به مخالفتی صلح باورمندانه دعوت کنیم. کشت و کشتار بس است. زمان آن رسیده است که بتوانیم تحمل و تامل خود را آنقدر بالا ببریم که برای نشان دادن مخالفت خود با سبک و روش … با گروهی نیاز نداشته باشیم آن افراد را موشک باران کنیم. این قدرت حکومت نیست که اینطور مخالفین خودش را با سنگین ترین سلاح های مرگزا می کشد! البته توهم نداریم که حکومت دیکتاتوری به طور کل نمی تواند از گفتمان صلح باورمندانه استفاده کند! ریشه دیکتاتوری در خشونت جنگ و ظلم دوانده شده و از این طریق تغذیه می شود
خاوران و بحران پاسخ گویی و مسئولیت پذیری حکومت
شعارهای مادران، نمی بخشیم، فراموش نمی کنیم. دادخواهیم.
از آن تابستان شوم که ارتباط عزیزانمان را با ما خانوادهها قطع کردند و زندانیان سیاسی ایستاده بر عقاید را با شقاوت بسیار، گروه گروه بیخبر کشتند و در کانتینرها ریختند و در کانالهایی در خاوران مدفون کردند، بیست و هفت سال میگذرد، ولی آن داغ و دادخواهی برای ما و این ننگ و بیدادگری برای دست اندرکاران دیروز و امروز جمهوری اسلامی هم چنان تازه است. پس از این همه سال، نه تنها هیچ مقام مسئولی به این جنایت و دیگر جنایتهای سی و هفت سال حکومت اسلامی برای حذف دگراندیشان پاسخی در خور و رسمی نداده است، بلکه با بیشرمی تمام، هم چنان خانوادهها را برای
سادهترین خواست خود مورد اذیت و آزار و توهین قرار مید/
متنی را که برایتان خواندم نوشته خانم منصوره بهکیش هست که به مناسبت گذشت ۲۷ سال
خواندن سرود یار دبستانی توسط مادر گوهر عشقی ، سحر بهشتی و شهناز کریم بیگی و بسیاری از مادران قیام و مادران پارک لاله و مادران صلح و مادران خاوران…… به حکومت چه میگوید…
دارد میگوید وقتی شما فرزند ما را زندگی ما را گرفتید کار تمام نشده است… کار علاوه بر دادخواهی ادامه راه دختران و پسرانمان هست..
مادران قیام از جمله مادر رضایی ها نیز با در دست داشتن عکس ستار بهشتی بار دیگر به حکومت گوشزد کرد که مادران قیام و مادران خاوران و مادران به طور کل هرگز نه می بخشند نه فراموش می کنند و تا روز جزای و مجازات آمرین و عاملین جنایات و اعدامها پیگیر مسئله خواهند بود.
موضوع فقط به مسائل سیاسی ختم نمی شود. در جایی دیگر مادران و حامیان آنان با حضور خود بر سر مزار ریحانه جباری به خوبی نقش کانون های قدرت در دست اندازی در احکام و چیدمان مجازات ها به نفع قدرت برای حفظ چپاولگران نشان داد. شاید تعجب کنید اما آیا فریادهای مادر بزرگ ریحانه جباری را که خواهان نابودی دکل دزدها، شده بود. ایشان با افشاگری حیرت انگیزی بیان نمود که ریحانه را آنهایی که در اقتصاد و چپاول ایران دست دارند کشته اند. و حکم اعدام ناعادلانه ای را به نوه ایشان داده شده و حالا یکسال است که نوه ایشان را اعدام کردند.این موضوع بازتاب فراوانی در رسانه ها داشت و خود نشان می دهد که اگر خوب به مسئله مادران پرداخته شود و شکل و دلایل کشته شدن و اعدام فرزندان این مرز و بوم پیگیری شود درواقع ما نقش قدرت در سرکوب مردم از طریق این احکام ، رفتارهای خشونت آمیز حکومت را خواهیم یافت.
اجازه بدهید برنامه مادران صلح دادخواه را با همین افشاگریهای مادربزرگ خوب که دادخواهی نوه اش است به پایان برسانیم و شخصا می آموزم که برای دادخواهی سن و سال مشخصی مطرح نیست مهم آن است که دشمنان مردم را شناسایی و به سبک و روش خودمان افشایشان کنیم. نه برای اینکه به جاه و مقامی برسیم. همینکه بتوانیم زندگی فرزندان ایران عزیزمان را حفظ کنیم و خشونت حکومتی را پایان بدهیم این بهترین پاداشی است که می توانیم بدست بیاوریم.