امروز ۲۹ شهریورماه برابر با ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۵ می باشد
خواهر جانباخته شاهرخ زمانی
همانطور که در خبرها شاهد بودید باخبر شدیم. کارگر زندانی جانباخته شاهرخ زمانی در زندان کشته شدند. خواهر این جانباخته در مصابحه ای با رادیو ندا چنین می گویند!
من دو هفته قبل ازمرگش دیده بودمش. حتی شب قبل از مرگش هم ساعت ده و نیم – یازده شب باهاش تلفنی صحبت کرده بودم. فشارش خوب بود و ادامه ایشون میگوید که از نظر ما این مرگ مشکوکی است.
در ادامه این مصاحبه مطلع می شویم که این فعال خوب کارگری ما در زندان تهدید شده بودند و خوشان قبلا هشدار داده بودند که مسولیت مرگ من در زندان با مسولین هست.مراسم خاکسپاری خیلی خوب باشکوه بود. بچه ها، تشکله ای کارگری و تشکل های مدنی خیلی زحمت کشیدند، بیانیه خواندن و شعار دادند.
شاهرخ در قلب هر انسان آزاده ای زنده است.
مادران پارک لاله ایران نیز در این زمینه اطلاعیه منتشکر نمودند که نظر شما را به آن جلب می نمایم.
با دردی عمیق از این همه بیداد، امروز یکشنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۳۹۴، شاهرخ زمانی، فعال کارگری محبوس در زندان رجائی شهر کرج، جان خود را به طرز مشکوکی از دست داد. شاهرخ در دادگاهی فرمایشی و با حکمی ناعادلانه به ۱۱ سال حبس محکوم شده بود. در پی گذراندن دوران محکومیت‌اش، شاهد انواع آزار و شکنجه شاهرخ از سوی حاکمیت و در مقابل مقاومت خستگی ناپذیر او به شکل‌های مختلف از جمله اعتصاب غذاهای طولانی مدت بودیم.ما مادران پارک لاله، به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی ایران، ضمن اعتراض شدید به احکام ناعادلانه، شکنجه جسمی و روحی و عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان، جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم مرگ او می‌دانیم و دادخواهیم. شاهرخ از میان ما رفت، اما آنچه برای ما به جای گذاشت «مبارزه و ایستادگی برای دستیابی به حقوق انسانی است که ادامه‌ی راهش را وظیفه‌ی هر انسان عدالت خواهی می‌دانیم».
هموطنان گرامی اعتراضات زیادی از سوی سازمانهای بین المللی به مرگ پر ابهام و مشکوک شاهرخ زمانی شد و موج عظیم اعتراضات را ایجاد کرده که باید گفت این تازه اول راه این سری اعتراضات است. هموطنانمان نیز شنبه ها یکشنبه ها و سه شنبه های اعتراضی در خارج از کشور به طور مثال در کشورهایی مثل تورنتو، استکهلم واسلو دقیقا برای نشان دادن چهره کریه جمهوری اسلامی دست به گردهمایی هایی زندن. از جمله مقابل سفارت ننگین جمهوری اسلامی ایران در اسلو.شکل اعتراضات از خیابانها به پیاده روهای و مقابل ساختمانها کشیده شده است. به این شکل که هموطنان یک روز مشخص را در هفته در یک مکان مشخص، در شهر انتخاب می کنند و هر هفته برای رساندن صدا خودشان به گوش ناشنوای مسئولین و هموطنان دیگر گرد هم می آیند و مطالبات بر حق خودشان را مطرح می نمایند.
این نوع اعتراضات نه در دنیا و نه در ایران جدید نیست اما به علت سرکوب شدید هر از چند گاهی افت پیدا می کند که هم اکنون رو به رشد است از جمله آنان در ایران را می توان شنبه های اعتراضی مقابل زندان اوین، دو شنبه های اعتراضی مقابل ساختمان سپاه (لاستیک دنا) و سه شنبه های اعتراضی مقابل بیدادگستری کل کشور نام برد.هموطنان با دگردیسی شگفت انگیزی ستودنی راه مقابله با ظلم را می آموزند و به بوته عمل می گذارند. .تا زمانی که حکومت سرکوبگر افرادی تشکل گرای مستقل از حکومت را می کشند به قتل می رسانند به آنان آسیب می رسانند طبیعتا اعتراضات طبیعتان به قول معروف زیرزمینی می شود.
حکومت آنچه اکنون می بیند کف آن طغیان عظیمی است در واقعا در جامعه ایران در حال صورت گرفتن است. آقای حشمت طبرزدی از یکی از این میهمانی ها خبر می دهد.ایشان در فیس بوک خود می نویسند روز گذشته میهمان خانواده های شهدای جنبش سبز
خانواده ی شهید فرج زاده از جانباختگانی که روز عاشورای ۸۸ در میدان ولی عصر توسط نیرو های سرکوبگر رژیم دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران ، زیر چرخ های خودرو زیر گرفته شد و به صورت وحشتناکی کشته شد، به مناسبت تولد فرزند خود و چند تن دیگر از این شهیدان که تولد انها در شهریور ماه است،میهمانانی دعوت کرده بود.در این میهمانی بسیاری بودند. مادر ستار بهشتی. شهین مهین فر مادر امیر ارشد تاجمیری، کریم بیگی،زینالی، مختاری،رهایی، …مادر ریحانه جباری، مادران پارک لاله، خانم بهکیش تا دکتر ملکی، نوریزاد، دکتر بادکوبه ای، سحرخیز. ، ملکی، علی طبرزدی، و دوستان ازادیخواه دیگر حضور داشتند. .در این جمع باشکوه صحبت های زیادی در ضرورت همبستگی برای دادخواهی، و تلاش برای ازادی ایران صورت گرفت. همچنین مباحثی از سوی مادران داغدیده در اعتراض به جریان موسوم به اصلاح طلبی مطرح شد که در مواردی اقای سحر خیز به پاسخگویی پرداخت.دکتر بادکوبه ای اشعار حماسی در دفاع از ازادی خواند، شهین مهین فر با اعتراض به اصلاح طلبی در یک رژیم دیکتاتوری و مذهبی صحبت کرد، دکتر ملکی در نقد جهل مقدس گفت، نوریزاد از استقبال ازادیخواهان از کمپین خیابانی در برابر لاستیک دنا گفت، مادر کریم بیگی از یکی از شهدای ۸۸ به نام مصطفا غنیان گفت، مادر جباری از ضرورت دادخواهی گفت، سحر بهشتی در مورد مدارای اجتماعی و ضرورت همبستگی حرف زد و اقای اشجاری در باره ی این که ما باید رنگین کمان دموکراسی خواهان را تقویت نماییم و خانم بهکیش در مورد جانباختگان دهه ی شصت گفت و این که نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم و بلکه باید دادگاه صالح به جنایت امران و عاملان جنایت ها طی ۳۶ سال گذشته، رسیدگی کند. من (حشمت طبرزدی) نیز از شاهرخ زمانی و زندانیان سیاسی گفتم.
اندک اندک جمع مستان میرسند
اندک اندک می پرستان میرسند
دلنوازان ناز نازان در ره اند
اندک اندک گل اٌزارن میرسند
اندک اندک زین جهانِ هست و نیستنیستان رفتند و هستان میرسند
به پایان این بخش از برنامه رادیو فرهنگ رسیدیم
تا دیداری و شنیداری دیگر شما هموطنان را به مبارزه ای بی امان برای صلح و دادخواهی فرامی خوانم
پاینده ایران
تهیه و تنظیم
مهناز باقری
بخش خبر
پیام مادران صلح دادخواه