ما مادرانی هستیم که برای زندگی و آزادی مبارزه می کنیم.
مادران آرژانتینی، روزهای پنج شنبه هر هفته ساعت پانزده و سی دقیقه زنانی که سربند سفید بسر دارند و عکس های فرزندان خود را به سینه نصب کرده اند، دور این میدان مایو راهپیمایی می کنند. اینان مادران ناپدیدشدگانی هستند، که بدست نظامیان که از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ بر کشور حکومت راندند، به قتل رسیدند.*
یکی از مادران می گوید: زنی که فرزند به دنیا می آورد، زندگی خلق می کند و با بریدن بند ناف، آزادی نوزادش را پایه می گذارد. ما مادرانی هستیم که برای زندگی و آزادی مبارزه می کنیم.*
مادران آشتی، مادران صلح*، مادران پارک لاله* ، مادران خاوران ، مادران جانباختگان، همه و همه جنبش خودجوشی از مادران و خانواده هایی است که خواهان رفع خشونت از جمله خشونت حکومتی بر فرزندانشان هستند. فرزندانی که به دلایل عقیده و اندیشه خود بازداشت، شکنجه، و مورد خشونت قرار گرفته و احکام ناعادلانه اعدام، زندان و تبعید گرفته اند.
مادرانی که علیه جنگ و کشت و کشتار فرزندانشان توسط حکومت های دیکتاتوری قد علم کرده اند و به شکل مسالمت آمیز امر دادخواهی و گسترش گفتمان صلح را هدف کنشگری خود نهاده اند.
http://monireh-baradaran.blogspot.no/2007/03/blog-post_7825.html
http://www.bbc.com/persian/world/2010/01/100107_l12_sj_demayo_mothers.shtml
http://mothersofpeace-iran.com
http://www.mpliran.org