نيكى و جاودانگى است ميرود . در هفته هاى گذشته براى دوستان گفتم كه پس از باز گشت و ديدار امشاسپند يزدان به ديدار بهمن ميرود كه در مورد نگه دارى از جانداران و نكوهش قربانى ميگويد و سپس آمدن ارديبهشت و سخن گفتن در باب آتشان در نيكو داشتن آذران ، آنگاه آمدن شهريور كه در دفاع و آموزش هاى رزمى و سپس سپندارمزد كه در باب پاكيزه نگه داشتن خاك و نه آلوده كردن آن ، هفته آينده از خرداد و امرداد سخن خواهيم گفت و پندهاى آنها ، در بخش سوم وهفته گذشته در هنگاميكه زرتشت در پرسش و پاسخ از يزدان ميباشد متوجه ميگردد كه بهترين انسانهاى روى زمين كسانى هستند كه جز راه راستى و پاكى ونيكي نروند و بر حذر باشند از دروغگويى و بدكردارى و همچنين مهربان باشند با آنچه كه در طبيعت وجود دارد از جمله حيوانات كه همگى براى انسانها سودمند هستند ، در بخش نخست آشنا شديم به چگونگى نظم اين كتاب با ارزش كه بهرام پژدو از زبان خود برايمان ميگويد ، اين منظومه از دوران زندگى زرتشت پيام آور مهر و راستى سخن دارد كه در زمان گشتاسب شاه اتفاق افتاده و در اين بخش با پدر و مادر زرتشت ( دغدوى و پورشسب ) آشنا ميشويم و از انديشه هاى پاك زرتشت بويژه در مورد حفظ محيط زيست و نكوهش كردن قربانى و ...آگاه ميشويم ، كتاب زراتشت نامه را نخستين بار پرفسور فردريك روزنبرگ خاور شناس آلمانى به زبان فرنسه ترجمه كرد و در سال ١٩٠٤ در شهر پطرزبورگ روسيه به چاپ رساند ، در سال ١٣٣٨ خورشيدى با تصحيح و حواشى استاد محمد دبير سياقى همراه با مقدمه پرفسور روزنبرگ كه توسط دكتر منوچهر امير مكرى ترجمه شده بود توسط كتابخانه طهورى بچاپ رسيد و در خارج از كشور به كوشش سعيد اوحدى همراه با پيشگفتارى نوين باز چاپ گرديد ، اين منظومه داراى ١٥٧٥ بيت است و دو روزه به پايان برده شده ، تاريخ نظم در روز آذر ( روز نهم ) از ماه آبان ٦٤٧ يزدگردى برابر با ٦٧٧ هجرى و ١٢٧٨ ميلادى ميباشد ، اين نامه يازدهمين نامه اى است كه در سلسله گفتارهاى '' شاهنامه و گرانمايگان سخنور '' براى دوستان شنونده فراهم آورده ام ، اين نامه ها عبارت بودند از : گرشاسب نامه ، بانو گشسب نامه ، فرامرز نامه ، جهانگيرنامه ، برزو نامه ، شهريار نامه ، بهمن نامه و سام نامه ، منظومه هماى و همايون و گرد آفريد نامه و اينك در يازدهمين نامه از اين سلسله گفتار ، بخش پنجم زراتشت نامه را با هم ميشنويم